wislic
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwiːs.liːt͡ʃ/, [ˈwiːz.liːt͡ʃ]
Adjective
wīslīċ
Declension
Declension of wīslīċ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wīslīċ | wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo | wīslīċ |
| Accusative | wīslīcne | wīslīċe | wīslīċ |
| Genitive | wīslīċes | wīslīcre | wīslīċes |
| Dative | wīslīċum | wīslīcre | wīslīċum |
| Instrumental | wīslīċe | wīslīcre | wīslīċe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wīslīċe | wīslīċa, wīslīċe | wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo |
| Accusative | wīslīċe | wīslīċa, wīslīċe | wīslīċ, wīslīċu, wīslīċo |
| Genitive | wīslīcra | wīslīcra | wīslīcra |
| Dative | wīslīċum | wīslīċum | wīslīċum |
| Instrumental | wīslīċum | wīslīċum | wīslīċum |
Declension of wīslīċ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | wīslīċa | wīslīċe | wīslīċe |
| Accusative | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċe |
| Genitive | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċan |
| Dative | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċan |
| Instrumental | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċan |
| Accusative | wīslīċan | wīslīċan | wīslīċan |
| Genitive | wīslīcra, wīslīċena | wīslīcra, wīslīċena | wīslīcra, wīslīċena |
| Dative | wīslīċum | wīslīċum | wīslīċum |
| Instrumental | wīslīċum | wīslīċum | wīslīċum |
Derived terms
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “wís-líc”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.