wkroczyć

Polish

From w- +‎ kroczyć.

wkroczyć pf (imperfective wkraczać)

(intransitive, literary) to enter, to step in (to walk into decisively and majestically)
(intransitive, literary) to encroach (to enter a territory to occupy it by force)
(intransitive, literary) to step in (to become involved in a matter attempt to achieve a solution) [with w (+ accusative) ‘into what’; or with do (+ genitive) ‘into what’]
(intransitive, literary) to enter (to start the next or a new stage of life or some activity)
(intransitive) to enter (to appear in some new place or field)

Conjugation of *wkroczyć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wkroczyć
future tense	1^st	wkroczę			wkroczymy
	2^nd	wkroczysz			wkroczycie
	3^rd	wkroczy			wkroczą
	impersonal	wkroczy się
past tense	1^st	wkroczyłem, -(e)m wkroczył	wkroczyłam, -(e)m wkroczyła	wkroczyłom, -(e)m wkroczyło	wkroczyliśmy, -(e)śmy wkroczyli	wkroczyłyśmy, -(e)śmy wkroczyły
	2^nd	wkroczyłeś, -(e)ś wkroczył	wkroczyłaś, -(e)ś wkroczyła	wkroczyłoś, -(e)ś wkroczyło	wkroczyliście, -(e)ście wkroczyli	wkroczyłyście, -(e)ście wkroczyły
	3^rd	wkroczył	wkroczyła	wkroczyło	wkroczyli	wkroczyły
	impersonal	wkroczono
conditional	1^st	wkroczyłbym, bym wkroczył	wkroczyłabym, bym wkroczyła	wkroczyłobym, bym wkroczyło	wkroczylibyśmy, byśmy wkroczyli	wkroczyłybyśmy, byśmy wkroczyły
	2^nd	wkroczyłbyś, byś wkroczył	wkroczyłabyś, byś wkroczyła	wkroczyłobyś, byś wkroczyło	wkroczylibyście, byście wkroczyli	wkroczyłybyście, byście wkroczyły
	3^rd	wkroczyłby, by wkroczył	wkroczyłaby, by wkroczyła	wkroczyłoby, by wkroczyło	wkroczyliby, by wkroczyli	wkroczyłyby, by wkroczyły
	impersonal	wkroczono by
imperative	1^st	niech wkroczę			wkroczmy
	2^nd	wkrocz			wkroczcie
	3^rd	niech wkroczy			niech wkroczą
anterior adverbial participle		wkroczywszy
verbal noun		wkroczenie