wlætta

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *wlātiþō.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwlæːt.tɑ/

Noun

wlǣtta m

  1. nausea
  2. deformity, disfigurement

Declension

Weak:

singular plural
nominative wlǣtta wlǣttan
accusative wlǣttan wlǣttan
genitive wlǣttan wlǣttena
dative wlǣttan wlǣttum

Synonyms