wonderbaar
Dutch
Etymology
From earlier wonderbaer, borrowed from German wunderbar. Equivalent to wonder + -baar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɔn.dər.baːr/
Audio: (file) - Hyphenation: won‧der‧baar
Adjective
wonderbaar (comparative wonderbaarder, superlative wonderbaarst)
Declension
| Declension of wonderbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | wonderbaar | |||
| inflected | wonderbare | |||
| comparative | wonderbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | wonderbaar | wonderbaarder | het wonderbaarst het wonderbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste |
| n. sing. | wonderbaar | wonderbaarder | wonderbaarste | |
| plural | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste | |
| definite | wonderbare | wonderbaardere | wonderbaarste | |
| partitive | wonderbaars | wonderbaarders | — | |
Derived terms
Descendants
- Negerhollands: wonderbaar