woriend
Old English
Alternative forms
- wōriġend
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwoː.ri.end/
Noun
wōriend m
- a vagabond
Declension
Strong nd-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wōriend | wōriend, wōriende, wōriendas |
| accusative | wōriend | wōriend, wōriende, wōriendas |
| genitive | wōriendes | wōriendra |
| dative | wōriende | wōriendum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “WŌRIEND”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.