wuldormaga
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈwul.dorˌmɑː.ɡɑ/, [ˈwuɫ.dorˌmɑː.ɣɑ]
Noun
wuldormāga m
- (Christianity) a man that reaches the glory of heaven; an heir of heaven (such as a saint)
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wuldormāga | wuldormāgan |
| accusative | wuldormāgan | wuldormāgan |
| genitive | wuldormāgan | wuldormāgena |
| dative | wuldormāgan | wuldormāgum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “WULDORMĀGA”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.