wychowawca
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.xɔˈvaf.t͡sa/
Audio: (file) - Rhymes: -aft͡sa
- Syllabification: wy‧cho‧waw‧ca
Noun
wychowawca m pers (female equivalent wychowawczyni)
Declension
Declension of wychowawca
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wychowawca | wychowawcy/wychowawce (deprecative) |
| genitive | wychowawcy | wychowawców |
| dative | wychowawcy | wychowawcom |
| accusative | wychowawcę | wychowawców |
| instrumental | wychowawcą | wychowawcami |
| locative | wychowawcy | wychowawcach |
| vocative | wychowawco | wychowawcy |
Derived terms
adjective
noun
- wychowawstwo
Related terms
adverb
verbs
Further reading
- wychowawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wychowawca in Polish dictionaries at PWN