wyczyn
Polish
Etymology
Deverbal from wyczynić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɘ.t͡ʂɘn/
Audio: (file) - Rhymes: -ɘt͡ʂɘn
- Syllabification: wy‧czyn
Noun
wyczyn m inan
- achievement, exploit (heroic or extraordinary deed)
Declension
Declension of wyczyn
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wyczyn | wyczyny |
| genitive | wyczynu | wyczynów |
| dative | wyczynowi | wyczynom |
| accusative | wyczyn | wyczyny |
| instrumental | wyczynem | wyczynami |
| locative | wyczynie | wyczynach |
| vocative | wyczynie | wyczyny |
Derived terms
adjective