wykluć

See also: wykłuć

Polish

Etymology

From wy- + Proto-Slavic *kľujǫ.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɘ.klut͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘklut͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kluć

Verb

wykluć pf (imperfective wykluwać)

  1. (reflexive with się, of a bird) to hatch
    Synonyms: wyląc się, wylęgnąć się
  2. (reflexive with się) to hatch (of an idea)

Conjugation

Conjugation of wykluć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykluć
future tense 1st wykluję wyklujemy
2nd wyklujesz wyklujecie
3rd wykluje wyklują
impersonal wykluje się
past tense 1st wyklułem,
-(e)m wykluł 		wyklułam,
-(e)m wykluła 		wyklułom,
-(e)m wykluło 		wykluliśmy,
-(e)śmy wykluli 		wyklułyśmy,
-(e)śmy wykluły
2nd wyklułeś,
-(e)ś wykluł 		wyklułaś,
-(e)ś wykluła 		wyklułoś,
-(e)ś wykluło 		wykluliście,
-(e)ście wykluli 		wyklułyście,
-(e)ście wykluły
3rd wykluł wykluła wykluło wykluli wykluły
impersonal wykluto
conditional 1st wyklułbym,
bym wykluł 		wyklułabym,
bym wykluła 		wyklułobym,
bym wykluło 		wyklulibyśmy,
byśmy wykluli 		wyklułybyśmy,
byśmy wykluły
2nd wyklułbyś,
byś wykluł 		wyklułabyś,
byś wykluła 		wyklułobyś,
byś wykluło 		wyklulibyście,
byście wykluli 		wyklułybyście,
byście wykluły
3rd wyklułby,
by wykluł 		wyklułaby,
by wykluła 		wyklułoby,
by wykluło 		wykluliby,
by wykluli 		wyklułyby,
by wykluły
impersonal wykluto by
imperative 1st niech wykluję wyklujmy
2nd wykluj wyklujcie
3rd niech wykluje niech wyklują
anterior adverbial participle wykluwszy
verbal noun wyklucie

Further reading

  • wykluć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykluć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.