wzlecieć

Polish

Etymology

From wz- +‎ lecieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvzlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: wzle‧cieć

Verb

wzlecieć pf (imperfective wzlatywać)

  1. (intransitive) to fly up, to lift off, to take flight

Conjugation

Conjugation of wzlecieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wzlecieć
future tense 1st wzlecę wzlecimy
2nd wzlecisz wzlecicie
3rd wzleci wzlecą
impersonal wzleci się
past tense 1st wzleciałem,
-(e)m wzleciał 		wzleciałam,
-(e)m wzleciała 		wzleciałom,
-(e)m wzleciało 		wzlecieliśmy,
-(e)śmy wzlecieli 		wzleciałyśmy,
-(e)śmy wzleciały
2nd wzleciałeś,
-(e)ś wzleciał 		wzleciałaś,
-(e)ś wzleciała 		wzleciałoś,
-(e)ś wzleciało 		wzlecieliście,
-(e)ście wzlecieli 		wzleciałyście,
-(e)ście wzleciały
3rd wzleciał wzleciała wzleciało wzlecieli wzleciały
impersonal wzleciano
conditional 1st wzleciałbym,
bym wzleciał 		wzleciałabym,
bym wzleciała 		wzleciałobym,
bym wzleciało 		wzlecielibyśmy,
byśmy wzlecieli 		wzleciałybyśmy,
byśmy wzleciały
2nd wzleciałbyś,
byś wzleciał 		wzleciałabyś,
byś wzleciała 		wzleciałobyś,
byś wzleciało 		wzlecielibyście,
byście wzlecieli 		wzleciałybyście,
byście wzleciały
3rd wzleciałby,
by wzleciał 		wzleciałaby,
by wzleciała 		wzleciałoby,
by wzleciało 		wzlecieliby,
by wzlecieli 		wzleciałyby,
by wzleciały
impersonal wzleciano by
imperative 1st niech wzlecę wzlećmy
2nd wzleć wzlećcie
3rd niech wzleci niech wzlecą
anterior adverbial participle wzleciawszy
verbal noun wzlecenie

Derived terms

noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.