Turkish
Noun
yüceltme (definite accusative yüceltmeyi, plural yüceltmeler)
- verbal noun of yüceltmek
Declension
Declension of yüceltme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yüceltme
|
yüceltmeler
|
| definite accusative
|
yüceltmeyi
|
yüceltmeleri
|
| dative
|
yüceltmeye
|
yüceltmelere
|
| locative
|
yüceltmede
|
yüceltmelerde
|
| ablative
|
yüceltmeden
|
yüceltmelerden
|
| genitive
|
yüceltmenin
|
yüceltmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmem
|
yüceltmelerim
|
| 2nd singular
|
yüceltmen
|
yüceltmelerin
|
| 3rd singular
|
yüceltmesi
|
yüceltmeleri
|
| 1st plural
|
yüceltmemiz
|
yüceltmelerimiz
|
| 2nd plural
|
yüceltmeniz
|
yüceltmeleriniz
|
| 3rd plural
|
yüceltmeleri
|
yüceltmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmemi
|
yüceltmelerimi
|
| 2nd singular
|
yüceltmeni
|
yüceltmelerini
|
| 3rd singular
|
yüceltmesini
|
yüceltmelerini
|
| 1st plural
|
yüceltmemizi
|
yüceltmelerimizi
|
| 2nd plural
|
yüceltmenizi
|
yüceltmelerinizi
|
| 3rd plural
|
yüceltmelerini
|
yüceltmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmeme
|
yüceltmelerime
|
| 2nd singular
|
yüceltmene
|
yüceltmelerine
|
| 3rd singular
|
yüceltmesine
|
yüceltmelerine
|
| 1st plural
|
yüceltmemize
|
yüceltmelerimize
|
| 2nd plural
|
yüceltmenize
|
yüceltmelerinize
|
| 3rd plural
|
yüceltmelerine
|
yüceltmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmemde
|
yüceltmelerimde
|
| 2nd singular
|
yüceltmende
|
yüceltmelerinde
|
| 3rd singular
|
yüceltmesinde
|
yüceltmelerinde
|
| 1st plural
|
yüceltmemizde
|
yüceltmelerimizde
|
| 2nd plural
|
yüceltmenizde
|
yüceltmelerinizde
|
| 3rd plural
|
yüceltmelerinde
|
yüceltmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmemden
|
yüceltmelerimden
|
| 2nd singular
|
yüceltmenden
|
yüceltmelerinden
|
| 3rd singular
|
yüceltmesinden
|
yüceltmelerinden
|
| 1st plural
|
yüceltmemizden
|
yüceltmelerimizden
|
| 2nd plural
|
yüceltmenizden
|
yüceltmelerinizden
|
| 3rd plural
|
yüceltmelerinden
|
yüceltmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yüceltmemin
|
yüceltmelerimin
|
| 2nd singular
|
yüceltmenin
|
yüceltmelerinin
|
| 3rd singular
|
yüceltmesinin
|
yüceltmelerinin
|
| 1st plural
|
yüceltmemizin
|
yüceltmelerimizin
|
| 2nd plural
|
yüceltmenizin
|
yüceltmelerinizin
|
| 3rd plural
|
yüceltmelerinin
|
yüceltmelerinin
|
|
Verb
yüceltme
- second-person singular negative imperative of yüceltmek
Further reading
- “yüceltme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu