Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *yegin.
Pronunciation
- IPA(key): /jeˈæn/, /ˈjæːn/
- Hyphenation: ye‧ğen
Noun
yeğen (definite accusative yeğeni, plural yeğenler)
- nibling (nephew or niece)
Usage notes
There is no distinction between nephew and niece in Turkish.
Gender is specifically indicated if a distinction is necessary; erkek yeğen (literally “boy/man nibling”) means “nephew” and kız yeğen (literally “girl nibling”) means “niece”.
Declension
Declension of yeğen
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yeğen
|
yeğenler
|
| definite accusative
|
yeğeni
|
yeğenleri
|
| dative
|
yeğene
|
yeğenlere
|
| locative
|
yeğende
|
yeğenlerde
|
| ablative
|
yeğenden
|
yeğenlerden
|
| genitive
|
yeğenin
|
yeğenlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenim
|
yeğenlerim
|
| 2nd singular
|
yeğenin
|
yeğenlerin
|
| 3rd singular
|
yeğeni
|
yeğenleri
|
| 1st plural
|
yeğenimiz
|
yeğenlerimiz
|
| 2nd plural
|
yeğeniniz
|
yeğenleriniz
|
| 3rd plural
|
yeğenleri
|
yeğenleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenimi
|
yeğenlerimi
|
| 2nd singular
|
yeğenini
|
yeğenlerini
|
| 3rd singular
|
yeğenini
|
yeğenlerini
|
| 1st plural
|
yeğenimizi
|
yeğenlerimizi
|
| 2nd plural
|
yeğeninizi
|
yeğenlerinizi
|
| 3rd plural
|
yeğenlerini
|
yeğenlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenime
|
yeğenlerime
|
| 2nd singular
|
yeğenine
|
yeğenlerine
|
| 3rd singular
|
yeğenine
|
yeğenlerine
|
| 1st plural
|
yeğenimize
|
yeğenlerimize
|
| 2nd plural
|
yeğeninize
|
yeğenlerinize
|
| 3rd plural
|
yeğenlerine
|
yeğenlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenimde
|
yeğenlerimde
|
| 2nd singular
|
yeğeninde
|
yeğenlerinde
|
| 3rd singular
|
yeğeninde
|
yeğenlerinde
|
| 1st plural
|
yeğenimizde
|
yeğenlerimizde
|
| 2nd plural
|
yeğeninizde
|
yeğenlerinizde
|
| 3rd plural
|
yeğenlerinde
|
yeğenlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenimden
|
yeğenlerimden
|
| 2nd singular
|
yeğeninden
|
yeğenlerinden
|
| 3rd singular
|
yeğeninden
|
yeğenlerinden
|
| 1st plural
|
yeğenimizden
|
yeğenlerimizden
|
| 2nd plural
|
yeğeninizden
|
yeğenlerinizden
|
| 3rd plural
|
yeğenlerinden
|
yeğenlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenimin
|
yeğenlerimin
|
| 2nd singular
|
yeğeninin
|
yeğenlerinin
|
| 3rd singular
|
yeğeninin
|
yeğenlerinin
|
| 1st plural
|
yeğenimizin
|
yeğenlerimizin
|
| 2nd plural
|
yeğeninizin
|
yeğenlerinizin
|
| 3rd plural
|
yeğenlerinin
|
yeğenlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yeğenim
|
yeğenlerim
|
| 2nd singular
|
yeğensin
|
yeğenlersin
|
| 3rd singular
|
yeğen
yeğendir
|
yeğenler
yeğenlerdir
|
| 1st plural
|
yeğeniz
|
yeğenleriz
|
| 2nd plural
|
yeğensiniz
|
yeğenlersiniz
|
| 3rd plural
|
yeğenler
|
yeğenlerdir
|
|
Further reading