Turkish
Noun
yelme (definite accusative yelmeyi, plural yelmeler)
- verbal noun of yelmek
Declension
Declension of yelme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
yelme
|
yelmeler
|
| definite accusative
|
yelmeyi
|
yelmeleri
|
| dative
|
yelmeye
|
yelmelere
|
| locative
|
yelmede
|
yelmelerde
|
| ablative
|
yelmeden
|
yelmelerden
|
| genitive
|
yelmenin
|
yelmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmem
|
yelmelerim
|
| 2nd singular
|
yelmen
|
yelmelerin
|
| 3rd singular
|
yelmesi
|
yelmeleri
|
| 1st plural
|
yelmemiz
|
yelmelerimiz
|
| 2nd plural
|
yelmeniz
|
yelmeleriniz
|
| 3rd plural
|
yelmeleri
|
yelmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmemi
|
yelmelerimi
|
| 2nd singular
|
yelmeni
|
yelmelerini
|
| 3rd singular
|
yelmesini
|
yelmelerini
|
| 1st plural
|
yelmemizi
|
yelmelerimizi
|
| 2nd plural
|
yelmenizi
|
yelmelerinizi
|
| 3rd plural
|
yelmelerini
|
yelmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmeme
|
yelmelerime
|
| 2nd singular
|
yelmene
|
yelmelerine
|
| 3rd singular
|
yelmesine
|
yelmelerine
|
| 1st plural
|
yelmemize
|
yelmelerimize
|
| 2nd plural
|
yelmenize
|
yelmelerinize
|
| 3rd plural
|
yelmelerine
|
yelmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmemde
|
yelmelerimde
|
| 2nd singular
|
yelmende
|
yelmelerinde
|
| 3rd singular
|
yelmesinde
|
yelmelerinde
|
| 1st plural
|
yelmemizde
|
yelmelerimizde
|
| 2nd plural
|
yelmenizde
|
yelmelerinizde
|
| 3rd plural
|
yelmelerinde
|
yelmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmemden
|
yelmelerimden
|
| 2nd singular
|
yelmenden
|
yelmelerinden
|
| 3rd singular
|
yelmesinden
|
yelmelerinden
|
| 1st plural
|
yelmemizden
|
yelmelerimizden
|
| 2nd plural
|
yelmenizden
|
yelmelerinizden
|
| 3rd plural
|
yelmelerinden
|
yelmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
yelmemin
|
yelmelerimin
|
| 2nd singular
|
yelmenin
|
yelmelerinin
|
| 3rd singular
|
yelmesinin
|
yelmelerinin
|
| 1st plural
|
yelmemizin
|
yelmelerimizin
|
| 2nd plural
|
yelmenizin
|
yelmelerinizin
|
| 3rd plural
|
yelmelerinin
|
yelmelerinin
|
|
Verb
yelme
- second-person singular negative imperative of yelmek
Further reading
- “yelme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu