zacofaniec

Polish

Etymology

From zacofany +‎ -ec.

Pronunciation

  • IPA(key): /za.t͡sɔˈfa.ɲɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: za‧co‧fa‧niec

Noun

zacofaniec m pers

  1. (colloquial, derogatory) obscurant, obscurantist, reactionary
    Synonyms: obskurant, obskurantysta, prymityw, reakcjonista, wstecznik

Declension

Declension of zacofaniec
singular plural
nominative zacofaniec zacofańcy/zacofańce (deprecative)
genitive zacofańca zacofańców
dative zacofańcowi zacofańcom
accusative zacofańca zacofańców
instrumental zacofańcem zacofańcami
locative zacofańcu zacofańcach
vocative zacofańcze zacofańcy
adjective
noun
verbs
  • zacofać pf
  • zacofnąć pf

Further reading

  • zacofaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zacofaniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.