zagrzmieć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zagrzmieć, from Proto-Slavic *zagrьměti. By surface analysis, za- +‎ grzmieć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzaɡʐ.mjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɡʐmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: zagrz‧mieć

Verb

zagrzmieć pf (imperfective grzmieć)

  1. (intransitive) to thunder, to roar

Conjugation

Conjugation of zagrzmieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zagrzmieć
future tense 1st zagrzmię zagrzmimy
2nd zagrzmisz zagrzmicie
3rd zagrzmi zagrzmią
impersonal zagrzmi się
past tense 1st zagrzmiałem,
-(e)m zagrzmiał 		zagrzmiałam,
-(e)m zagrzmiała 		zagrzmiałom,
-(e)m zagrzmiało 		zagrzmieliśmy,
-(e)śmy zagrzmieli 		zagrzmiałyśmy,
-(e)śmy zagrzmiały
2nd zagrzmiałeś,
-(e)ś zagrzmiał 		zagrzmiałaś,
-(e)ś zagrzmiała 		zagrzmiałoś,
-(e)ś zagrzmiało 		zagrzmieliście,
-(e)ście zagrzmieli 		zagrzmiałyście,
-(e)ście zagrzmiały
3rd zagrzmiał zagrzmiała zagrzmiało zagrzmieli zagrzmiały
impersonal zagrzmiano
conditional 1st zagrzmiałbym,
bym zagrzmiał 		zagrzmiałabym,
bym zagrzmiała 		zagrzmiałobym,
bym zagrzmiało 		zagrzmielibyśmy,
byśmy zagrzmieli 		zagrzmiałybyśmy,
byśmy zagrzmiały
2nd zagrzmiałbyś,
byś zagrzmiał 		zagrzmiałabyś,
byś zagrzmiała 		zagrzmiałobyś,
byś zagrzmiało 		zagrzmielibyście,
byście zagrzmieli 		zagrzmiałybyście,
byście zagrzmiały
3rd zagrzmiałby,
by zagrzmiał 		zagrzmiałaby,
by zagrzmiała 		zagrzmiałoby,
by zagrzmiało 		zagrzmieliby,
by zagrzmieli 		zagrzmiałyby,
by zagrzmiały
impersonal zagrzmiano by
imperative 1st niech zagrzmię zagrzmijmy
2nd zagrzmij zagrzmijcie
3rd niech zagrzmi niech zagrzmią
anterior adverbial participle zagrzmiawszy
verbal noun zagrzmienie

Further reading

  • zagrzmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zagrzmieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.