Czech
Etymology
From za- + hanba + -it.
Pronunciation
Verb
zahanbit pf
- to abash
Conjugation
Conjugation of zahanbit
| infinitive
|
zahanbit, zahanbiti
|
active adjective
|
zahanbivší
|
| verbal noun
|
zahanbení
|
passive adjective
|
zahanbený
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
zahanbím |
zahanbíme |
— |
zahanběme
|
| 2nd person
|
zahanbíš |
zahanbíte |
zahanbi |
zahanběte
|
| 3rd person
|
zahanbí |
zahanbí |
— |
—
|
The verb zahanbit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
zahanbil |
zahanbili |
zahanben |
zahanbeni
|
| masculine inanimate
|
zahanbily |
zahanbeny
|
| feminine
|
zahanbila |
zahanbena
|
| neuter
|
zahanbilo |
zahanbila |
zahanbeno |
zahanbena
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
zahanbiv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
zahanbivši
|
| plural
|
— |
zahanbivše
|
|
Further reading