zakotwić

Polish

Etymology

From za- +‎ kotwić.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈkɔ.tfit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔtfit͡ɕ
  • Syllabification: za‧ko‧twić

Verb

zakotwić pf (imperfective kotwić)

  1. (transitive, construction) to brace (to furnish with braces; to support; to prop)
    Hypernym: zamocować

Conjugation

Conjugation of zakotwić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakotwić
future tense 1st zakotwię zakotwimy
2nd zakotwisz zakotwicie
3rd zakotwi zakotwią
impersonal zakotwi się
past tense 1st zakotwiłem,
-(e)m zakotwił 		zakotwiłam,
-(e)m zakotwiła 		zakotwiłom,
-(e)m zakotwiło 		zakotwiliśmy,
-(e)śmy zakotwili 		zakotwiłyśmy,
-(e)śmy zakotwiły
2nd zakotwiłeś,
-(e)ś zakotwił 		zakotwiłaś,
-(e)ś zakotwiła 		zakotwiłoś,
-(e)ś zakotwiło 		zakotwiliście,
-(e)ście zakotwili 		zakotwiłyście,
-(e)ście zakotwiły
3rd zakotwił zakotwiła zakotwiło zakotwili zakotwiły
impersonal zakotwiono
conditional 1st zakotwiłbym,
bym zakotwił 		zakotwiłabym,
bym zakotwiła 		zakotwiłobym,
bym zakotwiło 		zakotwilibyśmy,
byśmy zakotwili 		zakotwiłybyśmy,
byśmy zakotwiły
2nd zakotwiłbyś,
byś zakotwił 		zakotwiłabyś,
byś zakotwiła 		zakotwiłobyś,
byś zakotwiło 		zakotwilibyście,
byście zakotwili 		zakotwiłybyście,
byście zakotwiły
3rd zakotwiłby,
by zakotwił 		zakotwiłaby,
by zakotwiła 		zakotwiłoby,
by zakotwiło 		zakotwiliby,
by zakotwili 		zakotwiłyby,
by zakotwiły
impersonal zakotwiono by
imperative 1st niech zakotwię zakotwijmy
2nd zakotwij zakotwijcie
3rd niech zakotwi niech zakotwią
passive adjectival participle zakotwiony zakotwiona zakotwione zakotwieni zakotwione
anterior adverbial participle zakotwiwszy
verbal noun zakotwienie
adjectives
  • kotwiczny
  • kotwiowy
nouns
verb

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.