zakrakać

Polish

Etymology

From za- +‎ krakać.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈkra.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -akat͡ɕ
  • Syllabification: za‧kra‧kać

Verb

zakrakać pf (imperfective krakać)

  1. (intransitive) to caw, to croak

Conjugation

Conjugation of zakrakać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zakrakać
future tense 1st zakraczę zakraczemy
2nd zakraczesz zakraczecie
3rd zakracze zakraczą
impersonal zakracze się
past tense 1st zakrakałem,
-(e)m zakrakał 		zakrakałam,
-(e)m zakrakała 		zakrakałom,
-(e)m zakrakało 		zakrakaliśmy,
-(e)śmy zakrakali 		zakrakałyśmy,
-(e)śmy zakrakały
2nd zakrakałeś,
-(e)ś zakrakał 		zakrakałaś,
-(e)ś zakrakała 		zakrakałoś,
-(e)ś zakrakało 		zakrakaliście,
-(e)ście zakrakali 		zakrakałyście,
-(e)ście zakrakały
3rd zakrakał zakrakała zakrakało zakrakali zakrakały
impersonal zakrakano
conditional 1st zakrakałbym,
bym zakrakał 		zakrakałabym,
bym zakrakała 		zakrakałobym,
bym zakrakało 		zakrakalibyśmy,
byśmy zakrakali 		zakrakałybyśmy,
byśmy zakrakały
2nd zakrakałbyś,
byś zakrakał 		zakrakałabyś,
byś zakrakała 		zakrakałobyś,
byś zakrakało 		zakrakalibyście,
byście zakrakali 		zakrakałybyście,
byście zakrakały
3rd zakrakałby,
by zakrakał 		zakrakałaby,
by zakrakała 		zakrakałoby,
by zakrakało 		zakrakaliby,
by zakrakali 		zakrakałyby,
by zakrakały
impersonal zakrakano by
imperative 1st niech zakraczę zakraczmy
2nd zakracz zakraczcie
3rd niech zakracze niech zakraczą
anterior adverbial participle zakrakawszy
verbal noun zakrakanie

Further reading

  • zakrakać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zakrakać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.