zaniemóc

Polish

From za- +‎ nie- +‎ móc.

zaniemóc pf (imperfective zaniemagać)

(intransitive, archaic, literary) to lose strength, to fall ill
Synonyms: zasłabnąć, zachorować

Conjugation of *zaniemóc* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaniemóc
future tense	1^st	zaniemogę			zaniemożemy
	2^nd	zaniemożesz			zaniemożecie
	3^rd	zaniemoże			zaniemogą
	impersonal	zaniemoże się
past tense	1^st	zaniemogłem, -(e)m zaniemógł	zaniemogłam, -(e)m zaniemogła	zaniemogłom, -(e)m zaniemogło	zaniemogliśmy, -(e)śmy zaniemogli	zaniemogłyśmy, -(e)śmy zaniemogły
	2^nd	zaniemogłeś, -(e)ś zaniemógł	zaniemogłaś, -(e)ś zaniemogła	zaniemogłoś, -(e)ś zaniemogło	zaniemogliście, -(e)ście zaniemogli	zaniemogłyście, -(e)ście zaniemogły
	3^rd	zaniemógł	zaniemogła	zaniemogło	zaniemogli	zaniemogły
	impersonal	zaniemożono
conditional	1^st	zaniemógłbym, bym zaniemógł	zaniemogłabym, bym zaniemogła	zaniemogłobym, bym zaniemogło	zaniemoglibyśmy, byśmy zaniemogli	zaniemogłybyśmy, byśmy zaniemogły
	2^nd	zaniemógłbyś, byś zaniemógł	zaniemogłabyś, byś zaniemogła	zaniemogłobyś, byś zaniemogło	zaniemoglibyście, byście zaniemogli	zaniemogłybyście, byście zaniemogły
	3^rd	zaniemógłby, by zaniemógł	zaniemogłaby, by zaniemogła	zaniemogłoby, by zaniemogło	zaniemogliby, by zaniemogli	zaniemogłyby, by zaniemogły
	impersonal	zaniemożono by
imperative	1^st	niech zaniemogę			zaniemóżmy
	2^nd	zaniemóż			zaniemóżcie
	3^rd	niech zaniemoże			niech zaniemogą
anterior adverbial participle		zaniemógłszy
verbal noun		zaniemożenie

adjective

noun