zapięcie

Polish

Etymology

From zapiąć +‎ -cie.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈpjɛɲ.t͡ɕɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
  • Syllabification: za‧pię‧cie

Noun

zapięcie n

  1. (uncountable) verbal noun of zapiąć
  2. (countable) fastener, lock, clasp

Declension

Declension of zapięcie
singular plural
nominative zapięcie zapięcia
genitive zapięcia zapięć
dative zapięciu zapięciom
accusative zapięcie zapięcia
instrumental zapięciem zapięciami
locative zapięciu zapięciach
vocative zapięcie zapięcia

Further reading

  • zapięcie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zapięcie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.