Polish
Etymology
Deverbal from zaprawić.
Pronunciation
- Rhymes: -ava
- Syllabification: za‧pra‧wa
Noun
zaprawa f
- (masonry) mortar
- condiments, seasonings
- seasoning, spicing (adding spices to something)
- training, practice
- (Kielce) synonym of uprawa (“working of land”)
Declension
Declension of zaprawa
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
zaprawa
|
zaprawy
|
| genitive
|
zaprawy
|
zapraw
|
| dative
|
zaprawie
|
zaprawom
|
| accusative
|
zaprawę
|
zaprawy
|
| instrumental
|
zaprawą
|
zaprawami
|
| locative
|
zaprawie
|
zaprawach
|
| vocative
|
zaprawo
|
zaprawy
|
Further reading
- zaprawa in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zaprawa in Polish dictionaries at PWN
- Zygmunt Wasilewski (1895) “zaprawa”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 97