zastukać

Polish

Etymology

From za- +‎ stukać.

Pronunciation

  • IPA(key): /zaˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: za‧stu‧kać

Verb

zastukać pf

  1. (transitive) to knock, to tap (cause to emit a knocking sound by hitting)

Conjugation

Conjugation of zastukać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zastukać
future tense 1st zastukam zastukamy
2nd zastukasz zastukacie
3rd zastuka zastukają
impersonal zastuka się
past tense 1st zastukałem,
-(e)m zastukał 		zastukałam,
-(e)m zastukała 		zastukałom,
-(e)m zastukało 		zastukaliśmy,
-(e)śmy zastukali 		zastukałyśmy,
-(e)śmy zastukały
2nd zastukałeś,
-(e)ś zastukał 		zastukałaś,
-(e)ś zastukała 		zastukałoś,
-(e)ś zastukało 		zastukaliście,
-(e)ście zastukali 		zastukałyście,
-(e)ście zastukały
3rd zastukał zastukała zastukało zastukali zastukały
impersonal zastukano
conditional 1st zastukałbym,
bym zastukał 		zastukałabym,
bym zastukała 		zastukałobym,
bym zastukało 		zastukalibyśmy,
byśmy zastukali 		zastukałybyśmy,
byśmy zastukały
2nd zastukałbyś,
byś zastukał 		zastukałabyś,
byś zastukała 		zastukałobyś,
byś zastukało 		zastukalibyście,
byście zastukali 		zastukałybyście,
byście zastukały
3rd zastukałby,
by zastukał 		zastukałaby,
by zastukała 		zastukałoby,
by zastukało 		zastukaliby,
by zastukali 		zastukałyby,
by zastukały
impersonal zastukano by
imperative 1st niech zastukam zastukajmy
2nd zastukaj zastukajcie
3rd niech zastuka niech zastukają
passive adjectival participle zastukany zastukana zastukane zastukani zastukane
anterior adverbial participle zastukawszy
verbal noun zastukanie

Further reading

  • zastukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zastukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.