zavart
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈzɒvɒrt]
- Hyphenation: za‧vart
- Rhymes: -ɒrt
Etymology 1
From the verb zavar + -t (past-tense and past-participle suffix).
Verb
zavart
- third-person singular indicative past indefinite of zavar
Participle
zavart
- past participle of zavar
Adjective
zavart (comparative zavartabb, superlative legzavartabb)
- perplexed, puzzled, bewildered (person, behavior)
- confused, disturbed, disoriented (mind)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zavart | zavartak |
| accusative | zavartat | zavartakat |
| dative | zavartnak | zavartaknak |
| instrumental | zavarttal | zavartakkal |
| causal-final | zavartért | zavartakért |
| translative | zavarttá | zavartakká |
| terminative | zavartig | zavartakig |
| essive-formal | zavartként | zavartakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | zavartban | zavartakban |
| superessive | zavarton | zavartakon |
| adessive | zavartnál | zavartaknál |
| illative | zavartba | zavartakba |
| sublative | zavartra | zavartakra |
| allative | zavarthoz | zavartakhoz |
| elative | zavartból | zavartakból |
| delative | zavartról | zavartakról |
| ablative | zavarttól | zavartaktól |
| non-attributive possessive – singular |
zavarté | zavartaké |
| non-attributive possessive – plural |
zavartéi | zavartakéi |
Derived terms
- zavartan
- zavartság
Etymology 2
From the noun zavar + -t (accusative suffix).
Noun
zavart
- accusative singular of zavar
- Sok zavart okoz a viselkedése. ― His behavior creates a lot of trouble.
Further reading
- zavart in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.