zbieleć

Polish

Etymology

From z- +‎ bieleć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzbjɛ.lɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛlɛt͡ɕ
  • Syllabification: zbie‧leć

Verb

zbieleć pf (imperfective bieleć)

  1. (intransitive) to whiten (to shine or become white)
    Synonym: wybielić się
  2. (intransitive, of hair) to whiten, to go gray (become white)
    Synonyms: posiwieć, zsiwieć

Conjugation

Conjugation of zbieleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbieleć
future tense 1st zbieleję zbielejemy
2nd zbielejesz zbielejecie
3rd zbieleje zbieleją
impersonal zbieleje się
past tense 1st zbielałem,
-(e)m zbielał 		zbielałam,
-(e)m zbielała 		zbielałom,
-(e)m zbielało 		zbieleliśmy,
-(e)śmy zbieleli 		zbielałyśmy,
-(e)śmy zbielały
2nd zbielałeś,
-(e)ś zbielał 		zbielałaś,
-(e)ś zbielała 		zbielałoś,
-(e)ś zbielało 		zbieleliście,
-(e)ście zbieleli 		zbielałyście,
-(e)ście zbielały
3rd zbielał zbielała zbielało zbieleli zbielały
impersonal zbielano
conditional 1st zbielałbym,
bym zbielał 		zbielałabym,
bym zbielała 		zbielałobym,
bym zbielało 		zbielelibyśmy,
byśmy zbieleli 		zbielałybyśmy,
byśmy zbielały
2nd zbielałbyś,
byś zbielał 		zbielałabyś,
byś zbielała 		zbielałobyś,
byś zbielało 		zbielelibyście,
byście zbieleli 		zbielałybyście,
byście zbielały
3rd zbielałby,
by zbielał 		zbielałaby,
by zbielała 		zbielałoby,
by zbielało 		zbieleliby,
by zbieleli 		zbielałyby,
by zbielały
impersonal zbielano by
imperative 1st niech zbieleję zbielejmy
2nd zbielej zbielejcie
3rd niech zbieleje niech zbieleją
anterior adverbial participle zbielawszy
verbal noun zbielenie
adjective
nouns
verb

Further reading

  • zbieleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbieleć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.