zelfingenomen

Dutch

Etymology

From zelf- +‎ ingenomen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌzɛlfˈɪŋ.ɣə.noː.mə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: zelf‧in‧ge‧no‧men

Adjective

zelfingenomen (comparative zelfingenomener, superlative zelfingenomenst)

  1. self-complacent, self-satisfied, smug

Declension

Declension of zelfingenomen
uninflected zelfingenomen
inflected zelfingenomen
comparative zelfingenomener
positive comparative superlative
predicative/adverbial zelfingenomen zelfingenomener het zelfingenomenst
het zelfingenomenste
indefinite m./f. sing. zelfingenomen zelfingenomener zelfingenomenste
n. sing. zelfingenomen zelfingenomener zelfingenomenste
plural zelfingenomen zelfingenomener zelfingenomenste
definite zelfingenomen zelfingenomener zelfingenomenste
partitive zelfingenomens zelfingenomeners —

Derived terms

  • zelfingenomenheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.