zginąć

See also: zginać

Polish

From z- +‎ ginąć.

zginąć pf (imperfective ginąć)

(intransitive) to perish (to be ruined)
(intransitive) to perish (to die)
Synonyms: see Thesaurus:umierać

W pożarze domu zginęło sześć osób. ― Six people were killed in the house fire.
(intransitive) to disappear, to get lost
Synonyms: zaginąć, zgubić się, zniknąć

Conjugation of *zginąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zginąć
future tense	1^st	zginę			zginiemy
	2^nd	zginiesz			zginiecie
	3^rd	zginie			zginą
	impersonal	zginie się
past tense	1^st	zginąłem, -(e)m zginął	zginęłam, -(e)m zginęła	zginęłom, -(e)m zginęło	zginęliśmy, -(e)śmy zginęli	zginęłyśmy, -(e)śmy zginęły
	2^nd	zginąłeś, -(e)ś zginął	zginęłaś, -(e)ś zginęła	zginęłoś, -(e)ś zginęło	zginęliście, -(e)ście zginęli	zginęłyście, -(e)ście zginęły
	3^rd	zginął	zginęła	zginęło	zginęli	zginęły
	impersonal	zginięto
conditional	1^st	zginąłbym, bym zginął	zginęłabym, bym zginęła	zginęłobym, bym zginęło	zginęlibyśmy, byśmy zginęli	zginęłybyśmy, byśmy zginęły
	2^nd	zginąłbyś, byś zginął	zginęłabyś, byś zginęła	zginęłobyś, byś zginęło	zginęlibyście, byście zginęli	zginęłybyście, byście zginęły
	3^rd	zginąłby, by zginął	zginęłaby, by zginęła	zginęłoby, by zginęło	zginęliby, by zginęli	zginęłyby, by zginęły
	impersonal	zginięto by
imperative	1^st	niech zginę			zgińmy
	2^nd	zgiń			zgińcie
	3^rd	niech zginie			niech zginą
anterior adverbial participle		zginąwszy
verbal noun		zginięcie