Czech
Etymology
From z- + násilnit.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈznaːsɪlɲɪt]
- Rhymes: -ɪlɲɪt
Verb
znásilnit pf (imperfective znásilňovat)
- to rape
Conjugation
Conjugation of znásilnit
| infinitive
|
znásilnit, znásilniti
|
active adjective
|
znásilnivší
|
| verbal noun
|
znásilnění
|
passive adjective
|
znásilněný
|
| present forms |
indicative |
imperative
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| 1st person
|
znásilním |
znásilníme |
— |
znásilněme
|
| 2nd person
|
znásilníš |
znásilníte |
znásilni |
znásilněte
|
| 3rd person
|
znásilní |
znásilní |
— |
—
|
The verb znásilnit does not have present tense and the present forms are used to express future only.
| participles |
past participles |
passive participles
|
|
singular |
plural |
singular |
plural
|
| masculine animate
|
znásilnil |
znásilnili |
znásilněn |
znásilněni
|
| masculine inanimate
|
znásilnily |
znásilněny
|
| feminine
|
znásilnila |
znásilněna
|
| neuter
|
znásilnilo |
znásilnila |
znásilněno |
znásilněna
|
| transgressives
|
present
|
past
|
| masculine singular
|
— |
znásilniv
|
| feminine + neuter singular
|
— |
znásilnivši
|
| plural
|
— |
znásilnivše
|
|
Derived terms
See also
Further reading