znaczek

Polish

Etymology

From znak (“sign”) +‎ -ek (diminutive suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzna.t͡ʂɛk/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɛk
  • Syllabification: zna‧czek

Noun

znaczek m inan

  1. diminutive of znak; small sign
  2. postage stamp

Declension

Declension of znaczek
singular plural
nominative znaczek znaczki
genitive znaczka znaczków
dative znaczkowi znaczkom
accusative znaczek znaczki
instrumental znaczkiem znaczkami
locative znaczku znaczkach
vocative znaczku znaczki

Further reading

  • znaczek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • znaczek in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.