zrzec

See also: źrzeć

Polish

Etymology

From z- +‎ rzec.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzʐɛt͡s/
  • Audio; “zrzec się”:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡s
  • Syllabification: zrzec

Verb

zrzec pf (imperfective zrzekać)

  1. (reflexive with się) to forfeit (to give up in defeat by voluntary withdrawal) [with genitive]

Conjugation

Conjugation of zrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zrzec
future tense 1st zrzekę zrzeczemy
2nd zrzeczesz zrzeczecie
3rd zrzecze zrzeką
impersonal zrzecze się
past tense 1st zrzekłem,
-(e)m zrzekł 		zrzekłam,
-(e)m zrzekła 		zrzekłom,
-(e)m zrzekło 		zrzekliśmy,
-(e)śmy zrzekli 		zrzekłyśmy,
-(e)śmy zrzekły
2nd zrzekłeś,
-(e)ś zrzekł 		zrzekłaś,
-(e)ś zrzekła 		zrzekłoś,
-(e)ś zrzekło 		zrzekliście,
-(e)ście zrzekli 		zrzekłyście,
-(e)ście zrzekły
3rd zrzekł zrzekła zrzekło zrzekli zrzekły
impersonal zrzeczono
conditional 1st zrzekłbym,
bym zrzekł 		zrzekłabym,
bym zrzekła 		zrzekłobym,
bym zrzekło 		zrzeklibyśmy,
byśmy zrzekli 		zrzekłybyśmy,
byśmy zrzekły
2nd zrzekłbyś,
byś zrzekł 		zrzekłabyś,
byś zrzekła 		zrzekłobyś,
byś zrzekło 		zrzeklibyście,
byście zrzekli 		zrzekłybyście,
byście zrzekły
3rd zrzekłby,
by zrzekł 		zrzekłaby,
by zrzekła 		zrzekłoby,
by zrzekło 		zrzekliby,
by zrzekli 		zrzekłyby,
by zrzekły
impersonal zrzeczono by
imperative 1st niech zrzekę zrzeczmy
2nd zrzecz zrzeczcie
3rd niech zrzecze niech zrzeką
passive adjectival participle zrzeczony zrzeczona zrzeczone zrzeczeni zrzeczone
anterior adverbial participle zrzekłszy
verbal noun zrzeczenie

Further reading

  • zrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.