zwykły

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъvyklъ. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły. First attested in the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /zvikɫiː/
  • IPA(key): (15th CE) /zvikɫi/

Adjective

zwykły

  1. (attested in Lesser Poland) usual (same as always)
    • 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej[1], Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 413:
      Gdze c glossu meec ne bødze, v masto gego tham k sszøndze,... ale gdze c svoy glos meva, sviklem pysmem calo tak da
      [Gdzie c głosu mieć nie będzie, w miasto jego tam k siędzie,... ale gdzie c swoj głos miewa, zwykłem pismem cało tak da]
    • 1901 [End of the 15th century], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume II, page 320:
      Sznamyona, myla fratres, szącz dzywi nyeszlychane any tesz szwikle signa dicuntur miracula insolita
      [Znamiona, miła fratres, sąć dziwy niesłychane ani też zwykłe signa dicuntur miracula insolita]
  2. (attested in Lesser Poland) common (widely accetped)
    • 1895 [Fifteenth century], Franciszek Piekosiński, editor, Tłumaczenia polskie statutów ziemskich. Kodeks Działyńskich I[2], Lesser Poland, page 66:
      Ten naganyony dw starczv swego rodzaya obyczayem dawnym po oczczv a drvgv dw starczv gynszego rodu... obyczayem swyklym (more consueto) kv otrzymanyv prawa riczerskyego ma wyescz
      [Ten naganiony dwu starcu swego rodzaja obyczajem dawnym po oćcu a drugu dwu starcu jinszego rodu... obyczajem zwykłym (more consueto) ku otrzymaniu prawa rycerskiego ma wieść]

Descendants

  • Polish: zwykły
  • Silesian: zwykły

References

  • Boryś, Wiesław (2005) “zwykły”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  • Mańczak, Witold (2017) “zwykły”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “zwykły”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknąć +‎ -ły.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /ˈzvɘ.kwɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘkwɘ
  • Syllabification: zwy‧kły

Adjective

zwykły (comparative zwyklejszy, superlative najzwyklejszy, derived adverb zwykle)

  1. common, normal, ordinary, usual (not characteristic or distinguishable)
    Synonyms: normalny, zwyczajny
    Antonyms: niezwykły, oryginalny, osobliwy
  2. (colloquial) usual (obvious or typical)
    Synonym: zwyczajny
  3. usual (same as always)
    Synonym: normalny
  4. usual, common (most frequently found)
  5. (obsolete) characteristic (marking someone; belonging to someone's character)
    Synonym: charakterystyczny
  6. (obsolete) accustomed, used to
    Synonym: przyzwyczajony

Declension

Derived terms

nouns
  • zwykła większość
  • zwykłość

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), zwykły is one of the most used words in Polish, appearing 26 times in scientific texts, 0 times in news, 4 times in essays, 22 times in fiction, and 28 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 80 times, making it the 810th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “zwykły”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 793

Further reading

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish zwykły. By surface analysis, zwyknōnć +‎ -ły.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈzvɪ.kwɪ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɪkwɪ
  • Syllabification: zwy‧kły

Adjective

zwykły (derived adverb zwykle)

  1. common, normal, ordinary, usual

Declension

Declension of zwykły
singular plural
masculine neuter feminine virile nonvirile
animate inanimate
nominative zwykły zwykłe zwykłŏ zwykli zwykłe
genitive zwykłego zwykłyj zwykłych
dative zwykłymu zwykłyj zwykłym
accusative zwykłego zwykły zwykłe zwykłõ zwykłych zwykłe
instrumental zwykłym zwykłōm zwykłymi
locative zwykłym zwykłyj zwykłych
vocative zwykły zwykłe zwykłŏ zwykli zwykłe

Further reading