δρακόντειος

Du grec ancien δρακόντειος, drakónteios, au sens 2, en référence à Δράκων.

δρακόντειος (dhrakóndios) \Prononciation ?\

1. De dragon.
   • Δρακόντεια όψη, apparence de dragon.
2. Draconien.
   • Δρακόντειοι νόμοι, lois draconniennes.

• Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (δρακόντειος)

De δράκων, drákōn.

δρακόντειος, drakónteios *\dra.kón.teː.os\ masculin

1. De dragon.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

• δρακόντιος

• Grec : δρακόντειος

• « δρακόντειος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage