συγάτηρ
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | συγάτηρ | αἱ | συγατέρες | τὼ | συγατέρε |
| Vocatif | σύγατερ | συγατέρες | συγατέρε | |||
| Accusatif | τὴν | συγατέρᾰ | τὰς | συγατέρᾰς | τὼ | συγατέρε |
| Génitif | τῆς | συγατρός | τῶν | συγατέρων | τοῖν | συγατέροιν |
| Datif | τῇ | συγατέρῐ | ταῖς | συγατρί(ν) | τοῖν | συγατέροιν |
συγάτηρ, sugátêr *\sy.ˈɡa.tɛːr\ féminin
- Forme dorienne de θυγάτηρ.
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : συγάτηρ. (liste des auteurs et autrices)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.