συρφετός

Du grec ancien συρφετός, syrphetós (« foule »).

συρφετός, surfetós \Prononciation ?\ masculin

1. Foule.
   • Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, η Διαπλοκή μετά του Μνημονιακου συρφετού στην εξουσία! — (olympia.gr)

• ομάδα

De σύρω, súrô.

συρφετός, surphetos *\Prononciation ?\ masculin

1. Ordure, déchet, ce qui est balayé.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
2. Foule, lie du peuple.

• συρφετώδης

• Grec : συρφετός

• « συρφετός », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage