τραγόπους

Grec ancien

Étymologie
De τράγος, trágos (« bouc ») et πούς, póus (« pied »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ὁ τραγόπους οἱ τραγοπόδες τὼ τραγοπόδε
Vocatif τραγόπους τραγοπόδες τραγοπόδε
Accusatif τὸν τραγοπόδᾰ τοὺς τραγοπόδᾰς τὼ τραγοπόδε
Génitif τοῦ τραγοποδός τῶν τραγοποδῶν τοῖν τραγοποδοῖν
Datif τῷ τραγοποδί τοῖς τραγοποσί(ν) τοῖν τραγοποδοῖν

τραγόπους, tragópous *\tra.ˈɡo.poːs\

  1. Tragopode.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.