Atlantik

Allemand

Étymologie

Du latin Atlanticus.

Nom commun

Cas Singulier
Nominatif der Atlantik
Accusatif den Atlantik
Génitif des Atlantiks
Datif dem Atlantik

Atlantik \at.ˈlan.tɪk\ masculin au singulier uniquement

  1. (Océanographie) Atlantique, océan qui s'étend de l’océan Arctique au nord jusqu’à l’Antarctique.
    • Mit der Beherrschung des Atlantiks begann die Globalisierung.
      Avec la maîtrise de l’Atlantique commença la mondialisation.
    • Eine der ersten Fluglinien über den Atlantik führte von London nach New York.
      L’une des premières lignes aériennes à traverser l’Atlantique reliait Londres à New York.

Dérivés

Prononciation

Slovène

Étymologie

Du latin Atlanticus.

Nom propre

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif Atlantik
Accusatif Atlantik
Génitif Atlantika
Datif Atlantiku
Instrumental Atlantikom
Locatif Atlantiku

Atlantik \Prononciation ?\ masculin inanimé singulier

  1. Atlantique.

Tchèque

Étymologie

Du latin Atlanticus.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Atlantik
Génitif Atlantiku
Datif Atlantiku
Accusatif Atlantik
Vocatif Atlantiku
Locatif Atlantiku
Instrumental Atlantikem

Atlantik \atlantɪk\ masculin inanimé

  1. Atlantique.
    • Říká se, že každý správný námořník má aspoň jednou přeplout Atlantik.  (Mladá fronta DNES, 23. 7. 2007.)
      On dit que chaque vrai marin devrait traverser l'Atlantique au moins une fois.

Dérivés

Apparentés étymologiques

Voir aussi

  • Atlantik sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.