Bekannte
Allemand
Étymologie
- Substantivation de l’adjectif bekannt (« connu »)
Nom commun
Déclinaison forte | |||
---|---|---|---|
Cas | Singulier | Pluriel | |
Masculin | Féminin | ||
Nominatif | Bekannter | Bekannte | Bekannte |
Accusatif | Bekannten | Bekannte | Bekannte |
Génitif | Bekannten | Bekannter | Bekannter |
Datif | Bekanntem | Bekannter | Bekannten |
Déclinaison faible | |||
Cas | Singulier | Pluriel | |
Masculin | Féminin | ||
Nominatif | der Bekannte | die Bekannte | die Bekannten |
Accusatif | den Bekannten | die Bekannte | die Bekannten |
Génitif | des Bekannten | der Bekannten | der Bekannten |
Datif | dem Bekannten | der Bekannten | den Bekannten |
Déclinaison mixte | |||
Cas | Singulier | Pluriel | |
Masculin | Féminin | ||
Nominatif | ein Bekannter | eine Bekannte | keine Bekannten |
Accusatif | einen Bekannten | eine Bekannte | keine Bekannten |
Génitif | eines Bekannten | einer Bekannten | keiner Bekannten |
Datif | einem Bekannten | einer Bekannten | keinen Bekannten |
Bekannte \bəˈkantə\ féminin (pour un homme, on dit : Bekannter)
- Connaissance, copine.
Eine Bekannte von mir hat auch so eine Krawatte.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Prononciation
- Berlin : écouter « Bekannte [bəˈkantə] »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.