Cetius
Latin
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- Du grec ancien ; voir Ceto.
Nom commun
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Cetius |
Vocatif | Cetie |
Accusatif | Cetium |
Génitif | Cetiī |
Datif | Cetiō |
Ablatif | Cetiō |
Cetius \Prononciation ?\ masculin singulier
- (Géographie) Fleuve de Mysie.
Pioniae, Andera, Idale, Stabulum, Conisium, Teium, Balce, Tiare, Teuthranie, Sarnaca, Haliserne, Lycide, Parthenium, Cambre, Oxyopum, Lygdamum, Apollonia longeque clarissimum Asiae Pergamum, quod intermeat Selinus, praefluit Cetius profusus Pindaso monte. abest haud procul Elaea, quam in litore diximus.
— (Pline, Naturalis Historia, V)- On y trouve Pioniae, Andera, Calé, Stabulum, Conisium, Tégium, Balcea, Tiare, Teuthranie, Sarnaca, Halicerne, Lycide, Parthénium, Thymbre, Oxyopum, Lygdamum, Apollonie, et la plus célèbre à beaucoup près de toute l'Asie, Pergame, traversée par le Sélinus et baignée par le Cétius, qui descend du mont Pindasus ; elle est peu éloignée d'Élaea, que nous avons dit être sur la côte.
Références
- « Cetius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.