< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/ablandar

Conjugaison en espagnol
ablandar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

ablandar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   ablando [aˈβlan.do]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 ablandas
 ablandás
[aˈβlan.das]
[a.βlanˈdas]
(él/ella/Ud.)   ablanda [aˈβlan.da]
(nosostros-as)   ablandamos [a.βlanˈda.mos]
(vosostros-as/os)   ablandáis [a.βlanˈdai̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandan [aˈβlan.dan]
Passé composé
(yo)   he ablandado [e a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   has ablandado [as a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha ablandado [a a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hemos ablandado [ˈe.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis ablandado [a.ˈβejs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han ablandado [an a.βlanˈda.ðo]
Imparfait
(yo)   ablandaba [a.βlanˈda.βa]
(tú/vos)   ablandabas [a.βlanˈda.βas]
(él/ella/Ud.)   ablandaba [a.βlanˈda.βa]
(nosostros-as)   ablandábamos [a.βlanˈda.βa.mos]
(vosostros-as/os)   ablandabais [a.βlanˈda.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandaban [a.βlanˈda.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había ablandado [a.ˈβi.a a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   habías ablandado [a.ˈβi.as a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   había ablandado [a.ˈβi.a a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   habíamos ablandado [a.ˈβi.a.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais ablandado [a.ˈβi.ajs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían ablandado [a.ˈβi.an a.βlanˈda.ðo]
Passé simple
(yo)   ablandé [a.βlanˈde]
(tú/vos)   ablandaste [a.βlanˈdas.te]
(él/ella/Ud.)   ablandó [a.βlanˈdo]
(nosostros-as)   ablandamos [a.βlanˈda.mos]
(vosostros-as/os)   ablandasteis [a.βlanˈdas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandaron [a.βlanˈda.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube ablandado [ˈu.βe a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   hubiste ablandado [u.ˈβi.ste a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo ablandado [ˈu.βo a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubimos ablandado [u.ˈβi.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis ablandado [u.ˈβi.stejs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron ablandado [u.ˈβje.ɾon a.βlanˈda.ðo]
Futur simple
(yo)   ablandaré [a.βlan.daˈɾe]
(tú/vos)   ablandarás [a.βlan.daˈɾas]
(él/ella/Ud.)   ablandará [a.βlan.daˈɾa]
(nosostros-as)   ablandaremos [a.βlan.daˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   ablandaréis [a.βlan.daˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandarán [a.βlan.daˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré ablandado [a.ˈβɾe a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   habrás ablandado [a.ˈβɾas a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá ablandado [a.ˈβɾa a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   habremos ablandado [a.ˈβɾe.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis ablandado [a.ˈβɾejs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán ablandado [a.ˈβɾan a.βlanˈda.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   ablandaría [a.βlan.daˈɾi.a]
(tú/vos)   ablandarías [a.βlan.daˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   ablandaría [a.βlan.daˈɾi.a]
(nosostros-as)   ablandaríamos [a.βlan.daˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   ablandaríais [a.βlan.daˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandarían [a.βlan.daˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría ablandado [a.ˈβɾi.a a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   habrías ablandado [a.ˈβɾi.as a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría ablandado [a.ˈβɾi.a a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   habríamos ablandado [a.ˈβɾi.a.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais ablandado [a.ˈβɾi.ajs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían ablandado [a.ˈβɾi.an a.βlanˈda.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   ablande [a.ˈβlan.de]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 ablandes
 ablandés
[a.ˈβlan.des]
[a.βlanˈdes]
(él/ella/Ud.)   ablande [a.ˈβlan.de]
(nosostros-as)   ablandemos [a.βlanˈde.mos]
(vosostros-as/os)   ablandéis [a.βlanˈdei̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablanden [a.ˈβlan.den]
Passé composé
(yo)   haya ablandado [ˈa.ja a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas ablandado
 hayás ablandado
[ˈa.jas a.βlanˈda.ðo]
[a.ˈjas a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya ablandado [ˈa.ja a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hayamos ablandado [a.ˈja.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis ablandado [a.ˈjajs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan ablandado [ˈa.jan a.βlanˈda.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   ablandara [a.βlanˈda.ɾa]
(tú/vos)   ablandaras [a.βlanˈda.ɾas]
(él/ella/Ud.)   ablandara [a.βlanˈda.ɾa]
(nosostros-as)   ablandáramos [a.βlanˈda.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   ablandarais [a.βlanˈda.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandaran [a.βlanˈda.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera ablandado [u.ˈβje.ɾa a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieras ablandado [u.ˈβje.ɾas a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera ablandado [u.ˈβje.ɾa a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos ablandado [u.ˈβje.ɾa.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais ablandado [u.ˈβje.ɾajs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran ablandado [u.ˈβje.ɾan a.βlanˈda.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   ablandase [a.βlanˈda.se]
(tú/vos)   ablandases [a.βlanˈda.ses]
(él/ella/Ud.)   ablandase [a.βlanˈda.se]
(nosostros-as)   ablandásemos [a.βlanˈda.se.mos]
(vosostros-as/os)   ablandaseis [a.βlanˈda.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandasen [a.βlanˈda.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese ablandado [u.ˈβje.se a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieses ablandado [u.ˈβje.ses a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese ablandado [u.ˈβje.se a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos ablandado [u.ˈβje.se.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis ablandado [u.ˈβje.sejs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen ablandado [u.ˈβje.sen a.βlanˈda.ðo]
Futur
(yo)   ablandare [a.βlanˈda.ɾe]
(tú/vos)   ablandares [a.βlanˈda.ɾes]
(él/ella/Ud.)   ablandare [a.βlanˈda.ɾe]
(nosostros-as)   ablandáremos [a.βlanˈda.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   ablandareis [a.βlanˈda.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   ablandaren [a.βlanˈda.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere ablandado [u.ˈβje.ɾe a.βlanˈda.ðo]
(tú/vos)   hubieres ablandado [u.ˈβje.ɾes a.βlanˈda.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere ablandado [u.ˈβje.ɾe a.βlanˈda.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos ablandado [u.ˈβje.ɾe.mos a.βlanˈda.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis ablandado [u.ˈβje.ɾejs a.βlanˈda.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren ablandado [u.ˈβje.ɾen a.βlanˈda.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 ablanda
 ablandá
[aˈβlan.da]
[a.βlanˈda]
(usted)   ablande [aˈβlan.de]
(nosostros-as)   ablandemos [a.βlanˈde.mos]
(vosostros-as)   ablandad [a.βlanˈdað]
(ustedes)   ablanden [aˈβlan.den]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.