< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/acalorar

acalorar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
acalorar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   acaloro [a.kaˈlo.ɾo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  acaloras
 acalorás		 [a.kaˈlo.ɾas]
[a.ka.loˈɾas]
(él/ella/Ud.)   acalora [a.kaˈlo.ɾa]
(nosostros-as)   acaloramos [a.ka.loˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   acaloráis [a.ka.loˈɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloran [a.kaˈlo.ɾan]
Passé composé
(yo)   he acalorado [e a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   has acalorado [as a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha acalorado [a a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hemos acalorado [ˈe.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis acalorado [a.ˈβejs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han acalorado [an a.ka.loˈɾa.ðo]
Imparfait
(yo)   acaloraba [a.ka.loˈɾa.βa]
(tú/vos)   acalorabas [a.ka.loˈɾa.βas]
(él/ella/Ud.)   acaloraba [a.ka.loˈɾa.βa]
(nosostros-as)   acalorábamos [a.ka.loˈɾa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   acalorabais [a.ka.loˈɾa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloraban [a.ka.loˈɾa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había acalorado [a.ˈβi.a a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habías acalorado [a.ˈβi.as a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había acalorado [a.ˈβi.a a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos acalorado [a.ˈβi.a.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais acalorado [a.ˈβi.ajs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían acalorado [a.ˈβi.an a.ka.loˈɾa.ðo]
Passé simple
(yo)   acaloré [a.ka.loˈɾe]
(tú/vos)   acaloraste [a.ka.loˈɾas.te]
(él/ella/Ud.)   acaloró [a.ka.loˈɾo]
(nosostros-as)   acaloramos [a.ka.loˈɾa.mos]
(vosostros-as/os)   acalorasteis [a.ka.loˈɾas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloraron [a.ka.loˈɾa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube acalorado [ˈu.βe a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubiste acalorado [u.ˈβi.ste a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo acalorado [ˈu.βo a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos acalorado [u.ˈβi.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis acalorado [u.ˈβi.stejs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron acalorado [u.ˈβje.ɾon a.ka.loˈɾa.ðo]
Futur simple
(yo)   acaloraré [a.ka.lo.ɾaˈɾe]
(tú/vos)   acalorarás [a.ka.lo.ɾaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   acalorará [a.ka.lo.ɾaˈɾa]
(nosostros-as)   acaloraremos [a.ka.lo.ɾaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acaloraréis [a.ka.lo.ɾaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acalorarán [a.ka.lo.ɾaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré acalorado [a.ˈβɾe a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrás acalorado [a.ˈβɾas a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá acalorado [a.ˈβɾa a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habremos acalorado [a.ˈβɾe.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis acalorado [a.ˈβɾejs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán acalorado [a.ˈβɾan a.ka.loˈɾa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   acaloraría [a.ka.lo.ɾaˈɾi.a]
(tú/vos)   acalorarías [a.ka.lo.ɾaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   acaloraría [a.ka.lo.ɾaˈɾi.a]
(nosostros-as)   acaloraríamos [a.ka.lo.ɾaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   acaloraríais [a.ka.lo.ɾaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acalorarían [a.ka.lo.ɾaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría acalorado [a.ˈβɾi.a a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   habrías acalorado [a.ˈβɾi.as a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría acalorado [a.ˈβɾi.a a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos acalorado [a.ˈβɾi.a.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais acalorado [a.ˈβɾi.ajs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían acalorado [a.ˈβɾi.an a.ka.loˈɾa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   acalore [a.ka.ˈlo.ɾe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  acalores
 acalorés		 [a.ka.ˈlo.ɾes]
[a.ka.loˈɾes]
(él/ella/Ud.)   acalore [a.ka.ˈlo.ɾe]
(nosostros-as)   acaloremos [a.ka.loˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acaloréis [a.ka.loˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloren [a.ka.ˈlo.ɾen]
Passé composé
(yo)   haya acalorado [ˈa.ja a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas acalorado
 hayás acalorado		 [ˈa.jas a.ka.loˈɾa.ðo]
[a.ˈjas a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya acalorado [ˈa.ja a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos acalorado [a.ˈja.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis acalorado [a.ˈjajs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan acalorado [ˈa.jan a.ka.loˈɾa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   acalorara [a.ka.loˈɾa.ɾa]
(tú/vos)   acaloraras [a.ka.loˈɾa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   acalorara [a.ka.loˈɾa.ɾa]
(nosostros-as)   acaloráramos [a.ka.loˈɾa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   acalorarais [a.ka.loˈɾa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloraran [a.ka.loˈɾa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera acalorado [u.ˈβje.ɾa a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieras acalorado [u.ˈβje.ɾas a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera acalorado [u.ˈβje.ɾa a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos acalorado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais acalorado [u.ˈβje.ɾajs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran acalorado [u.ˈβje.ɾan a.ka.loˈɾa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   acalorase [a.ka.loˈɾa.se]
(tú/vos)   acalorases [a.ka.loˈɾa.ses]
(él/ella/Ud.)   acalorase [a.ka.loˈɾa.se]
(nosostros-as)   acalorásemos [a.ka.loˈɾa.se.mos]
(vosostros-as/os)   acaloraseis [a.ka.loˈɾa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acalorasen [a.ka.loˈɾa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese acalorado [u.ˈβje.se a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieses acalorado [u.ˈβje.ses a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese acalorado [u.ˈβje.se a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos acalorado [u.ˈβje.se.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis acalorado [u.ˈβje.sejs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen acalorado [u.ˈβje.sen a.ka.loˈɾa.ðo]
Futur
(yo)   acalorare [a.ka.loˈɾa.ɾe]
(tú/vos)   acalorares [a.ka.loˈɾa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   acalorare [a.ka.loˈɾa.ɾe]
(nosostros-as)   acaloráremos [a.ka.loˈɾa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   acalorareis [a.ka.loˈɾa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   acaloraren [a.ka.loˈɾa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere acalorado [u.ˈβje.ɾe a.ka.loˈɾa.ðo]
(tú/vos)   hubieres acalorado [u.ˈβje.ɾes a.ka.loˈɾa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere acalorado [u.ˈβje.ɾe a.ka.loˈɾa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos acalorado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ka.loˈɾa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis acalorado [u.ˈβje.ɾejs a.ka.loˈɾa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren acalorado [u.ˈβje.ɾen a.ka.loˈɾa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  acalora
 acalorá		 [a.kaˈlo.ɾa]
[a.ka.loˈɾa]
(usted)   acalore [a.kaˈlo.ɾe]
(nosostros-as)   acaloremos [a.ka.loˈɾe.mos]
(vosostros-as)   acalorad [a.ka.loˈɾað]
(ustedes)   acaloren [a.kaˈlo.ɾen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.