< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/aderezar

Conjugaison en espagnol
aderezar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

aderezar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   aderezo [adeˈɾe.θo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  aderezas
 aderezás		 [adeˈɾe.θas]
[ade.ɾeˈθas]
(él/ella/Ud.)   adereza [adeˈɾe.θa]
(nosostros-as)   aderezamos [ade.ɾeˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   aderezáis [ade.ɾeˈθai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezan [adeˈɾe.θan]
Passé composé
(yo)   he aderezado [e ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   has aderezado [as ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha aderezado [a ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hemos aderezado [ˈe.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis aderezado [a.ˈβejs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han aderezado [an ade.ɾeˈθa.ðo]
Imparfait
(yo)   aderezaba [ade.ɾeˈθa.βa]
(tú/vos)   aderezabas [ade.ɾeˈθa.βas]
(él/ella/Ud.)   aderezaba [ade.ɾeˈθa.βa]
(nosostros-as)   aderezábamos [ade.ɾeˈθa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   aderezabais [ade.ɾeˈθa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezaban [ade.ɾeˈθa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había aderezado [a.ˈβi.a ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   habías aderezado [a.ˈβi.as ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había aderezado [a.ˈβi.a ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos aderezado [a.ˈβi.a.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais aderezado [a.ˈβi.ajs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían aderezado [a.ˈβi.an ade.ɾeˈθa.ðo]
Passé simple
(yo)   aderecé [ade.ɾeˈθe]
(tú/vos)   aderezaste [ade.ɾeˈθas.te]
(él/ella/Ud.)   aderezó [ade.ɾeˈθo]
(nosostros-as)   aderezamos [ade.ɾeˈθa.mos]
(vosostros-as/os)   aderezasteis [ade.ɾeˈθas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezaron [ade.ɾeˈθa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube aderezado [ˈu.βe ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubiste aderezado [u.ˈβi.ste ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo aderezado [ˈu.βo ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos aderezado [u.ˈβi.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis aderezado [u.ˈβi.stejs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron aderezado [u.ˈβje.ɾon ade.ɾeˈθa.ðo]
Futur simple
(yo)   aderezaré [ade.ɾe.θaˈɾe]
(tú/vos)   aderezarás [ade.ɾe.θaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   aderezará [ade.ɾe.θaˈɾa]
(nosostros-as)   aderezaremos [ade.ɾe.θaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aderezaréis [ade.ɾe.θaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezarán [ade.ɾe.θaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré aderezado [a.ˈβɾe ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrás aderezado [a.ˈβɾas ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá aderezado [a.ˈβɾa ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habremos aderezado [a.ˈβɾe.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis aderezado [a.ˈβɾejs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán aderezado [a.ˈβɾan ade.ɾeˈθa.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   aderezaría [ade.ɾe.θaˈɾi.a]
(tú/vos)   aderezarías [ade.ɾe.θaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   aderezaría [ade.ɾe.θaˈɾi.a]
(nosostros-as)   aderezaríamos [ade.ɾe.θaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   aderezaríais [ade.ɾe.θaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezarían [ade.ɾe.θaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría aderezado [a.ˈβɾi.a ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   habrías aderezado [a.ˈβɾi.as ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría aderezado [a.ˈβɾi.a ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos aderezado [a.ˈβɾi.a.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais aderezado [a.ˈβɾi.ajs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían aderezado [a.ˈβɾi.an ade.ɾeˈθa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   aderece [ade.ˈɾe.θe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  adereces
 aderecés		 [ade.ˈɾe.θes]
[ade.ɾeˈθes]
(él/ella/Ud.)   aderece [ade.ˈɾe.θe]
(nosostros-as)   aderecemos [ade.ɾeˈθe.mos]
(vosostros-as/os)   aderecéis [ade.ɾeˈθei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderecen [ade.ˈɾe.θen]
Passé composé
(yo)   haya aderezado [ˈa.ja ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas aderezado
 hayás aderezado		 [ˈa.jas ade.ɾeˈθa.ðo]
[a.ˈjas ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya aderezado [ˈa.ja ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos aderezado [a.ˈja.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis aderezado [a.ˈjajs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan aderezado [ˈa.jan ade.ɾeˈθa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   aderezara [ade.ɾeˈθa.ɾa]
(tú/vos)   aderezaras [ade.ɾeˈθa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   aderezara [ade.ɾeˈθa.ɾa]
(nosostros-as)   aderezáramos [ade.ɾeˈθa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   aderezarais [ade.ɾeˈθa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezaran [ade.ɾeˈθa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera aderezado [u.ˈβje.ɾa ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieras aderezado [u.ˈβje.ɾas ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera aderezado [u.ˈβje.ɾa ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos aderezado [u.ˈβje.ɾa.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais aderezado [u.ˈβje.ɾajs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran aderezado [u.ˈβje.ɾan ade.ɾeˈθa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   aderezase [ade.ɾeˈθa.se]
(tú/vos)   aderezases [ade.ɾeˈθa.ses]
(él/ella/Ud.)   aderezase [ade.ɾeˈθa.se]
(nosostros-as)   aderezásemos [ade.ɾeˈθa.se.mos]
(vosostros-as/os)   aderezaseis [ade.ɾeˈθa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezasen [ade.ɾeˈθa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese aderezado [u.ˈβje.se ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieses aderezado [u.ˈβje.ses ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese aderezado [u.ˈβje.se ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos aderezado [u.ˈβje.se.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis aderezado [u.ˈβje.sejs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen aderezado [u.ˈβje.sen ade.ɾeˈθa.ðo]
Futur
(yo)   aderezare [ade.ɾeˈθa.ɾe]
(tú/vos)   aderezares [ade.ɾeˈθa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   aderezare [ade.ɾeˈθa.ɾe]
(nosostros-as)   aderezáremos [ade.ɾeˈθa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aderezareis [ade.ɾeˈθa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aderezaren [ade.ɾeˈθa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere aderezado [u.ˈβje.ɾe ade.ɾeˈθa.ðo]
(tú/vos)   hubieres aderezado [u.ˈβje.ɾes ade.ɾeˈθa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere aderezado [u.ˈβje.ɾe ade.ɾeˈθa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos aderezado [u.ˈβje.ɾe.mos ade.ɾeˈθa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis aderezado [u.ˈβje.ɾejs ade.ɾeˈθa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren aderezado [u.ˈβje.ɾen ade.ɾeˈθa.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  adereza
 aderezá		 [adeˈɾe.θa]
[ade.ɾeˈθa]
(usted)   aderece [adeˈɾe.θe]
(nosostros-as)   aderecemos [ade.ɾeˈθe.mos]
(vosostros-as)   aderezad [ade.ɾeˈθað]
(ustedes)   aderecen [adeˈɾe.θen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.