< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/adiar

Conjugaison en espagnol
adiar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1-iar}}

adiar, verbe espagnol régulier du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   adío [ˈaði.o]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  adías
 adiás		 [ˈaði.as]
[ˈa.ðjas]
(él/ella/Ud.)   adía [ˈaði.a]
(nosostros-as)   adiamos [ˈaðja.mos]
(vosostros-as/os)   adiáis [aˈðjai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adían [ˈaði.an]
Passé composé
(yo)   he adiado [e aˈðja.ðo]
(tú/vos)   has adiado [as aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha adiado [a aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hemos adiado [ˈe.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis adiado [a.ˈβejs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han adiado [an aˈðja.ðo]
Imparfait
(yo)   adiaba [aˈðja.βa]
(tú/vos)   adiabas [aˈðja.βas]
(él/ella/Ud.)   adiaba [aˈðja.βa]
(nosostros-as)   adiábamos [aˈðja.βa.mos]
(vosostros-as/os)   adiabais [aˈðja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiaban [aˈðja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había adiado [a.ˈβi.a aˈðja.ðo]
(tú/vos)   habías adiado [a.ˈβi.as aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   había adiado [a.ˈβi.a aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos adiado [a.ˈβi.a.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais adiado [a.ˈβi.ajs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían adiado [a.ˈβi.an aˈðja.ðo]
Passé simple
(yo)   adié [aˈðje]
(tú/vos)   adiaste [aˈðjas.te]
(él/ella/Ud.)   adió [a.ðiˈo]
(nosostros-as)   adiamos [aˈðja.mos]
(vosostros-as/os)   adiasteis [aˈðjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiaron [aˈðja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube adiado [ˈu.βe aˈðja.ðo]
(tú/vos)   hubiste adiado [u.ˈβi.ste aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo adiado [ˈu.βo aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos adiado [u.ˈβi.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis adiado [u.ˈβi.stejs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron adiado [u.ˈβje.ɾon aˈðja.ðo]
Futur simple
(yo)   adiaré [a.ðjaˈɾe]
(tú/vos)   adiarás [a.ðjaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   adiará [a.ðjaˈɾa]
(nosostros-as)   adiaremos [a.ðjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adiaréis [a.ðjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiarán [a.ðjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré adiado [a.ˈβɾe aˈðja.ðo]
(tú/vos)   habrás adiado [a.ˈβɾas aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá adiado [a.ˈβɾa aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   habremos adiado [a.ˈβɾe.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis adiado [a.ˈβɾejs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán adiado [a.ˈβɾan aˈðja.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   adiaría [a.ðjaˈɾi.a]
(tú/vos)   adiarías [a.ðjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   adiaría [a.ðjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   adiaríamos [a.ðjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   adiaríais [a.ðjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiarían [a.ðjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría adiado [a.ˈβɾi.a aˈðja.ðo]
(tú/vos)   habrías adiado [a.ˈβɾi.as aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría adiado [a.ˈβɾi.a aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos adiado [a.ˈβɾi.a.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais adiado [a.ˈβɾi.ajs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían adiado [a.ˈβɾi.an aˈðja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   adíe [aˈði.e]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  adíes
 adiés		 [aˈði.es]
[aˈðjes]
(él/ella/Ud.)   adíe [aˈði.e]
(nosostros-as)   adiemos [aˈðje.mos]
(vosostros-as/os)   adiéis [a.ðiˈei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adíen [aˈði.en]
Passé composé
(yo)   haya adiado [ˈa.ja aˈðja.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas adiado
 hayás adiado		 [ˈa.jas aˈðja.ðo]
[a.ˈjas aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya adiado [ˈa.ja aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos adiado [a.ˈja.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis adiado [a.ˈjajs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan adiado [ˈa.jan aˈðja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   adiara [aˈðja.ɾa]
(tú/vos)   adiaras [aˈðja.ɾas]
(él/ella/Ud.)   adiara [aˈðja.ɾa]
(nosostros-as)   adiáramos [aˈðja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   adiarais [aˈðja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiaran [aˈðja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera adiado [u.ˈβje.ɾa aˈðja.ðo]
(tú/vos)   hubieras adiado [u.ˈβje.ɾas aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera adiado [u.ˈβje.ɾa aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos adiado [u.ˈβje.ɾa.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais adiado [u.ˈβje.ɾajs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran adiado [u.ˈβje.ɾan aˈðja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   adiase [aˈðja.se]
(tú/vos)   adiases [aˈðja.ses]
(él/ella/Ud.)   adiase [aˈðja.se]
(nosostros-as)   adiásemos [aˈðja.se.mos]
(vosostros-as/os)   adiaseis [aˈðja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiasen [aˈðja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese adiado [u.ˈβje.se aˈðja.ðo]
(tú/vos)   hubieses adiado [u.ˈβje.ses aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese adiado [u.ˈβje.se aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos adiado [u.ˈβje.se.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis adiado [u.ˈβje.sejs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen adiado [u.ˈβje.sen aˈðja.ðo]
Futur
(yo)   adiare [aˈðja.ɾe]
(tú/vos)   adiares [aˈðja.ɾes]
(él/ella/Ud.)   adiare [aˈðja.ɾe]
(nosostros-as)   adiáremos [aˈðja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   adiareis [aˈðja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   adiaren [aˈðja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere adiado [u.ˈβje.ɾe aˈðja.ðo]
(tú/vos)   hubieres adiado [u.ˈβje.ɾes aˈðja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere adiado [u.ˈβje.ɾe aˈðja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos adiado [u.ˈβje.ɾe.mos aˈðja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis adiado [u.ˈβje.ɾejs aˈðja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren adiado [u.ˈβje.ɾen aˈðja.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  adía
 adia		 [aˈði.a]
[a.ðja]
(usted)   adíe [aˈði.e]
(nosostros-as)   adiemos [aˈðje.mos]
(vosostros-as)   adiad [aˈðjad]
(ustedes)   adíen [aˈði.en]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.