< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/afeminar

afeminar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
afeminar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   afemino [a.feˈmi.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afeminas
 afeminás		 [a.feˈmi.nas]
[a.fe.miˈnas]
(él/ella/Ud.)   afemina [a.feˈmi.na]
(nosostros-as)   afeminamos [a.fe.miˈna.mos]
(vosostros-as/os)   afemináis [a.fe.miˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminan [a.feˈmi.nan]
Passé composé
(yo)   he afeminado [e a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   has afeminado [as a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha afeminado [a a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos afeminado [ˈe.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis afeminado [a.ˈβejs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han afeminado [an a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   afeminaba [a.fe.miˈna.βa]
(tú/vos)   afeminabas [a.fe.miˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   afeminaba [a.fe.miˈna.βa]
(nosostros-as)   afeminábamos [a.fe.miˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   afeminabais [a.fe.miˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminaban [a.fe.miˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había afeminado [a.ˈβi.a a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   habías afeminado [a.ˈβi.as a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había afeminado [a.ˈβi.a a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos afeminado [a.ˈβi.a.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais afeminado [a.ˈβi.ajs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían afeminado [a.ˈβi.an a.fe.miˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   afeminé [a.fe.miˈne]
(tú/vos)   afeminaste [a.fe.miˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   afeminó [a.fe.miˈno]
(nosostros-as)   afeminamos [a.fe.miˈna.mos]
(vosostros-as/os)   afeminasteis [a.fe.miˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminaron [a.fe.miˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube afeminado [ˈu.βe a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste afeminado [u.ˈβi.ste a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo afeminado [ˈu.βo a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos afeminado [u.ˈβi.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis afeminado [u.ˈβi.stejs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron afeminado [u.ˈβje.ɾon a.fe.miˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   afeminaré [a.fe.mi.naˈɾe]
(tú/vos)   afeminarás [a.fe.mi.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   afeminará [a.fe.mi.naˈɾa]
(nosostros-as)   afeminaremos [a.fe.mi.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afeminaréis [a.fe.mi.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminarán [a.fe.mi.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré afeminado [a.ˈβɾe a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás afeminado [a.ˈβɾas a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá afeminado [a.ˈβɾa a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos afeminado [a.ˈβɾe.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis afeminado [a.ˈβɾejs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán afeminado [a.ˈβɾan a.fe.miˈna.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   afeminaría [a.fe.mi.naˈɾi.a]
(tú/vos)   afeminarías [a.fe.mi.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   afeminaría [a.fe.mi.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   afeminaríamos [a.fe.mi.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   afeminaríais [a.fe.mi.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminarían [a.fe.mi.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría afeminado [a.ˈβɾi.a a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías afeminado [a.ˈβɾi.as a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría afeminado [a.ˈβɾi.a a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos afeminado [a.ˈβɾi.a.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais afeminado [a.ˈβɾi.ajs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían afeminado [a.ˈβɾi.an a.fe.miˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   afemine [a.fe.ˈmi.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afemines
 afeminés		 [a.fe.ˈmi.nes]
[a.fe.miˈnes]
(él/ella/Ud.)   afemine [a.fe.ˈmi.ne]
(nosostros-as)   afeminemos [a.fe.miˈne.mos]
(vosostros-as/os)   afeminéis [a.fe.miˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminen [a.fe.ˈmi.nen]
Passé composé
(yo)   haya afeminado [ˈa.ja a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas afeminado
 hayás afeminado		 [ˈa.jas a.fe.miˈna.ðo]
[a.ˈjas a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya afeminado [ˈa.ja a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos afeminado [a.ˈja.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis afeminado [a.ˈjajs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan afeminado [ˈa.jan a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   afeminara [a.fe.miˈna.ɾa]
(tú/vos)   afeminaras [a.fe.miˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   afeminara [a.fe.miˈna.ɾa]
(nosostros-as)   afemináramos [a.fe.miˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   afeminarais [a.fe.miˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminaran [a.fe.miˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera afeminado [u.ˈβje.ɾa a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras afeminado [u.ˈβje.ɾas a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera afeminado [u.ˈβje.ɾa a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos afeminado [u.ˈβje.ɾa.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais afeminado [u.ˈβje.ɾajs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran afeminado [u.ˈβje.ɾan a.fe.miˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   afeminase [a.fe.miˈna.se]
(tú/vos)   afeminases [a.fe.miˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   afeminase [a.fe.miˈna.se]
(nosostros-as)   afeminásemos [a.fe.miˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   afeminaseis [a.fe.miˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminasen [a.fe.miˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese afeminado [u.ˈβje.se a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses afeminado [u.ˈβje.ses a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese afeminado [u.ˈβje.se a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos afeminado [u.ˈβje.se.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis afeminado [u.ˈβje.sejs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen afeminado [u.ˈβje.sen a.fe.miˈna.ðo]
Futur
(yo)   afeminare [a.fe.miˈna.ɾe]
(tú/vos)   afeminares [a.fe.miˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   afeminare [a.fe.miˈna.ɾe]
(nosostros-as)   afemináremos [a.fe.miˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afeminareis [a.fe.miˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afeminaren [a.fe.miˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere afeminado [u.ˈβje.ɾe a.fe.miˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres afeminado [u.ˈβje.ɾes a.fe.miˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere afeminado [u.ˈβje.ɾe a.fe.miˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos afeminado [u.ˈβje.ɾe.mos a.fe.miˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis afeminado [u.ˈβje.ɾejs a.fe.miˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren afeminado [u.ˈβje.ɾen a.fe.miˈna.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  afemina
 afeminá		 [a.feˈmi.na]
[a.fe.miˈna]
(usted)   afemine [a.feˈmi.ne]
(nosostros-as)   afeminemos [a.fe.miˈne.mos]
(vosostros-as)   afeminad [a.fe.miˈnað]
(ustedes)   afeminen [a.feˈmi.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.