< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/afinar

afinar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
afinar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   afino [aˈfi.no]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afinas
 afinás		 [aˈfi.nas]
[a.fiˈnas]
(él/ella/Ud.)   afina [aˈfi.na]
(nosostros-as)   afinamos [a.fiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   afináis [a.fiˈnai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinan [aˈfi.nan]
Passé composé
(yo)   he afinado [e a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   has afinado [as a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha afinado [a a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hemos afinado [ˈe.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis afinado [a.ˈβejs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han afinado [an a.fiˈna.ðo]
Imparfait
(yo)   afinaba [a.fiˈna.βa]
(tú/vos)   afinabas [a.fiˈna.βas]
(él/ella/Ud.)   afinaba [a.fiˈna.βa]
(nosostros-as)   afinábamos [a.fiˈna.βa.mos]
(vosostros-as/os)   afinabais [a.fiˈna.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinaban [a.fiˈna.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había afinado [a.ˈβi.a a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   habías afinado [a.ˈβi.as a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   había afinado [a.ˈβi.a a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habíamos afinado [a.ˈβi.a.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais afinado [a.ˈβi.ajs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían afinado [a.ˈβi.an a.fiˈna.ðo]
Passé simple
(yo)   afiné [a.fiˈne]
(tú/vos)   afinaste [a.fiˈnas.te]
(él/ella/Ud.)   afinó [a.fiˈno]
(nosostros-as)   afinamos [a.fiˈna.mos]
(vosostros-as/os)   afinasteis [a.fiˈnas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinaron [a.fiˈna.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube afinado [ˈu.βe a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubiste afinado [u.ˈβi.ste a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo afinado [ˈu.βo a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubimos afinado [u.ˈβi.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis afinado [u.ˈβi.stejs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron afinado [u.ˈβje.ɾon a.fiˈna.ðo]
Futur simple
(yo)   afinaré [a.fi.naˈɾe]
(tú/vos)   afinarás [a.fi.naˈɾas]
(él/ella/Ud.)   afinará [a.fi.naˈɾa]
(nosostros-as)   afinaremos [a.fi.naˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afinaréis [a.fi.naˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinarán [a.fi.naˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré afinado [a.ˈβɾe a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrás afinado [a.ˈβɾas a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá afinado [a.ˈβɾa a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habremos afinado [a.ˈβɾe.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis afinado [a.ˈβɾejs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán afinado [a.ˈβɾan a.fiˈna.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   afinaría [a.fi.naˈɾi.a]
(tú/vos)   afinarías [a.fi.naˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   afinaría [a.fi.naˈɾi.a]
(nosostros-as)   afinaríamos [a.fi.naˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   afinaríais [a.fi.naˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinarían [a.fi.naˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría afinado [a.ˈβɾi.a a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   habrías afinado [a.ˈβɾi.as a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría afinado [a.ˈβɾi.a a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   habríamos afinado [a.ˈβɾi.a.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais afinado [a.ˈβɾi.ajs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían afinado [a.ˈβɾi.an a.fiˈna.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   afine [a.ˈfi.ne]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afines
 afinés		 [a.ˈfi.nes]
[a.fiˈnes]
(él/ella/Ud.)   afine [a.ˈfi.ne]
(nosostros-as)   afinemos [a.fiˈne.mos]
(vosostros-as/os)   afinéis [a.fiˈnei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinen [a.ˈfi.nen]
Passé composé
(yo)   haya afinado [ˈa.ja a.fiˈna.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas afinado
 hayás afinado		 [ˈa.jas a.fiˈna.ðo]
[a.ˈjas a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya afinado [ˈa.ja a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hayamos afinado [a.ˈja.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis afinado [a.ˈjajs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan afinado [ˈa.jan a.fiˈna.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   afinara [a.fiˈna.ɾa]
(tú/vos)   afinaras [a.fiˈna.ɾas]
(él/ella/Ud.)   afinara [a.fiˈna.ɾa]
(nosostros-as)   afináramos [a.fiˈna.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   afinarais [a.fiˈna.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinaran [a.fiˈna.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera afinado [u.ˈβje.ɾa a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieras afinado [u.ˈβje.ɾas a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera afinado [u.ˈβje.ɾa a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos afinado [u.ˈβje.ɾa.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais afinado [u.ˈβje.ɾajs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran afinado [u.ˈβje.ɾan a.fiˈna.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   afinase [a.fiˈna.se]
(tú/vos)   afinases [a.fiˈna.ses]
(él/ella/Ud.)   afinase [a.fiˈna.se]
(nosostros-as)   afinásemos [a.fiˈna.se.mos]
(vosostros-as/os)   afinaseis [a.fiˈna.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinasen [a.fiˈna.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese afinado [u.ˈβje.se a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieses afinado [u.ˈβje.ses a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese afinado [u.ˈβje.se a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos afinado [u.ˈβje.se.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis afinado [u.ˈβje.sejs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen afinado [u.ˈβje.sen a.fiˈna.ðo]
Futur
(yo)   afinare [a.fiˈna.ɾe]
(tú/vos)   afinares [a.fiˈna.ɾes]
(él/ella/Ud.)   afinare [a.fiˈna.ɾe]
(nosostros-as)   afináremos [a.fiˈna.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afinareis [a.fiˈna.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afinaren [a.fiˈna.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere afinado [u.ˈβje.ɾe a.fiˈna.ðo]
(tú/vos)   hubieres afinado [u.ˈβje.ɾes a.fiˈna.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere afinado [u.ˈβje.ɾe a.fiˈna.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos afinado [u.ˈβje.ɾe.mos a.fiˈna.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis afinado [u.ˈβje.ɾejs a.fiˈna.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren afinado [u.ˈβje.ɾen a.fiˈna.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  afina
 afiná		 [aˈfi.na]
[a.fiˈna]
(usted)   afine [aˈfi.ne]
(nosostros-as)   afinemos [a.fiˈne.mos]
(vosostros-as)   afinad [a.fiˈnað]
(ustedes)   afinen [aˈfi.nen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.