< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/afiuciar

afiuciar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
afiuciar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   afiucio [aˈfju.θjo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afiucias
 afiuciás		 [aˈfju.θjas]
[a.fjuˈθjas]
(él/ella/Ud.)   afiucia [aˈfju.θja]
(nosostros-as)   afiuciamos [a.fjuˈθja.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciáis [a.fjuˈθjai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiucian [aˈfju.θjan]
Passé composé
(yo)   he afiuciado [e a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   has afiuciado [as a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha afiuciado [a a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hemos afiuciado [ˈe.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis afiuciado [a.ˈβejs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han afiuciado [an a.fjuˈθja.ðo]
Imparfait
(yo)   afiuciaba [a.fjuˈθja.βa]
(tú/vos)   afiuciabas [a.fjuˈθja.βas]
(él/ella/Ud.)   afiuciaba [a.fjuˈθja.βa]
(nosostros-as)   afiuciábamos [a.fjuˈθja.βa.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciabais [a.fjuˈθja.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciaban [a.fjuˈθja.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había afiuciado [a.ˈβi.a a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   habías afiuciado [a.ˈβi.as a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   había afiuciado [a.ˈβi.a a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   habíamos afiuciado [a.ˈβi.a.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais afiuciado [a.ˈβi.ajs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían afiuciado [a.ˈβi.an a.fjuˈθja.ðo]
Passé simple
(yo)   afiucié [a.fjuˈθje]
(tú/vos)   afiuciaste [a.fjuˈθjas.te]
(él/ella/Ud.)   afiució [a.fjuˈθjo]
(nosostros-as)   afiuciamos [a.fjuˈθja.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciasteis [a.fjuˈθjas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciaron [a.fjuˈθja.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube afiuciado [ˈu.βe a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   hubiste afiuciado [u.ˈβi.ste a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo afiuciado [ˈu.βo a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hubimos afiuciado [u.ˈβi.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis afiuciado [u.ˈβi.stejs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron afiuciado [u.ˈβje.ɾon a.fjuˈθja.ðo]
Futur simple
(yo)   afiuciaré [a.fju.θjaˈɾe]
(tú/vos)   afiuciarás [a.fju.θjaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   afiuciará [a.fju.θjaˈɾa]
(nosostros-as)   afiuciaremos [a.fju.θjaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciaréis [a.fju.θjaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciarán [a.fju.θjaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré afiuciado [a.ˈβɾe a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   habrás afiuciado [a.ˈβɾas a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá afiuciado [a.ˈβɾa a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   habremos afiuciado [a.ˈβɾe.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis afiuciado [a.ˈβɾejs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán afiuciado [a.ˈβɾan a.fjuˈθja.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   afiuciaría [a.fju.θjaˈɾi.a]
(tú/vos)   afiuciarías [a.fju.θjaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   afiuciaría [a.fju.θjaˈɾi.a]
(nosostros-as)   afiuciaríamos [a.fju.θjaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciaríais [a.fju.θjaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciarían [a.fju.θjaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría afiuciado [a.ˈβɾi.a a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   habrías afiuciado [a.ˈβɾi.as a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría afiuciado [a.ˈβɾi.a a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   habríamos afiuciado [a.ˈβɾi.a.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais afiuciado [a.ˈβɾi.ajs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían afiuciado [a.ˈβɾi.an a.fjuˈθja.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   afiucie [a.ˈfju.θje]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  afiucies
 afiuciés		 [a.ˈfju.θjes]
[a.fjuˈθjes]
(él/ella/Ud.)   afiucie [a.ˈfju.θje]
(nosostros-as)   afiuciemos [a.fjuˈθje.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciéis [a.fjuˈθjei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiucien [a.ˈfju.θjen]
Passé composé
(yo)   haya afiuciado [ˈa.ja a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas afiuciado
 hayás afiuciado		 [ˈa.jas a.fjuˈθja.ðo]
[a.ˈjas a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya afiuciado [ˈa.ja a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hayamos afiuciado [a.ˈja.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis afiuciado [a.ˈjajs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan afiuciado [ˈa.jan a.fjuˈθja.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   afiuciara [a.fjuˈθja.ɾa]
(tú/vos)   afiuciaras [a.fjuˈθja.ɾas]
(él/ella/Ud.)   afiuciara [a.fjuˈθja.ɾa]
(nosostros-as)   afiuciáramos [a.fjuˈθja.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciarais [a.fjuˈθja.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciaran [a.fjuˈθja.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera afiuciado [u.ˈβje.ɾa a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   hubieras afiuciado [u.ˈβje.ɾas a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera afiuciado [u.ˈβje.ɾa a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos afiuciado [u.ˈβje.ɾa.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais afiuciado [u.ˈβje.ɾajs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran afiuciado [u.ˈβje.ɾan a.fjuˈθja.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   afiuciase [a.fjuˈθja.se]
(tú/vos)   afiuciases [a.fjuˈθja.ses]
(él/ella/Ud.)   afiuciase [a.fjuˈθja.se]
(nosostros-as)   afiuciásemos [a.fjuˈθja.se.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciaseis [a.fjuˈθja.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciasen [a.fjuˈθja.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese afiuciado [u.ˈβje.se a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   hubieses afiuciado [u.ˈβje.ses a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese afiuciado [u.ˈβje.se a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos afiuciado [u.ˈβje.se.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis afiuciado [u.ˈβje.sejs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen afiuciado [u.ˈβje.sen a.fjuˈθja.ðo]
Futur
(yo)   afiuciare [a.fjuˈθja.ɾe]
(tú/vos)   afiuciares [a.fjuˈθja.ɾes]
(él/ella/Ud.)   afiuciare [a.fjuˈθja.ɾe]
(nosostros-as)   afiuciáremos [a.fjuˈθja.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   afiuciareis [a.fjuˈθja.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   afiuciaren [a.fjuˈθja.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere afiuciado [u.ˈβje.ɾe a.fjuˈθja.ðo]
(tú/vos)   hubieres afiuciado [u.ˈβje.ɾes a.fjuˈθja.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere afiuciado [u.ˈβje.ɾe a.fjuˈθja.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos afiuciado [u.ˈβje.ɾe.mos a.fjuˈθja.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis afiuciado [u.ˈβje.ɾejs a.fjuˈθja.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren afiuciado [u.ˈβje.ɾen a.fjuˈθja.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  afiucia
 afiuciá		 [aˈfju.θja]
[a.fjuˈθja]
(usted)   afiucie [aˈfju.θje]
(nosostros-as)   afiuciemos [a.fjuˈθje.mos]
(vosostros-as)   afiuciad [a.fjuˈθjað]
(ustedes)   afiucien [aˈfju.θjen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.