< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/alfar

alfar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
alfar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   alfo [ˈal.fo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 alfas
 alfás
[ˈal.fas]
[alˈfas]
(él/ella/Ud.)   alfa [ˈal.fa]
(nosostros-as)   alfamos [alˈfa.mos]
(vosostros-as/os)   alfáis [alˈfai̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfan [ˈal.fan]
Passé composé
(yo)   he alfado [e alˈfa.ðo]
(tú/vos)   has alfado [as alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha alfado [a alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hemos alfado [ˈe.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis alfado [a.ˈβejs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han alfado [an alˈfa.ðo]
Imparfait
(yo)   alfaba [alˈfa.βa]
(tú/vos)   alfabas [alˈfa.βas]
(él/ella/Ud.)   alfaba [alˈfa.βa]
(nosostros-as)   alfábamos [alˈfa.βa.mos]
(vosostros-as/os)   alfabais [alˈfa.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfaban [alˈfa.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había alfado [a.ˈβi.a alˈfa.ðo]
(tú/vos)   habías alfado [a.ˈβi.as alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   había alfado [a.ˈβi.a alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   habíamos alfado [a.ˈβi.a.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais alfado [a.ˈβi.ajs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían alfado [a.ˈβi.an alˈfa.ðo]
Passé simple
(yo)   alfé [alˈfe]
(tú/vos)   alfaste [alˈfas.te]
(él/ella/Ud.)   alfó [alˈfo]
(nosostros-as)   alfamos [alˈfa.mos]
(vosostros-as/os)   alfasteis [alˈfas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfaron [alˈfa.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube alfado [ˈu.βe alˈfa.ðo]
(tú/vos)   hubiste alfado [u.ˈβi.ste alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo alfado [ˈu.βo alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hubimos alfado [u.ˈβi.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis alfado [u.ˈβi.stejs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron alfado [u.ˈβje.ɾon alˈfa.ðo]
Futur simple
(yo)   alfaré [al.faˈɾe]
(tú/vos)   alfarás [al.faˈɾas]
(él/ella/Ud.)   alfará [al.faˈɾa]
(nosostros-as)   alfaremos [al.faˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   alfaréis [al.faˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfarán [al.faˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré alfado [a.ˈβɾe alˈfa.ðo]
(tú/vos)   habrás alfado [a.ˈβɾas alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá alfado [a.ˈβɾa alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   habremos alfado [a.ˈβɾe.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis alfado [a.ˈβɾejs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán alfado [a.ˈβɾan alˈfa.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   alfaría [al.faˈɾi.a]
(tú/vos)   alfarías [al.faˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   alfaría [al.faˈɾi.a]
(nosostros-as)   alfaríamos [al.faˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   alfaríais [al.faˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfarían [al.faˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría alfado [a.ˈβɾi.a alˈfa.ðo]
(tú/vos)   habrías alfado [a.ˈβɾi.as alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría alfado [a.ˈβɾi.a alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   habríamos alfado [a.ˈβɾi.a.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais alfado [a.ˈβɾi.ajs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían alfado [a.ˈβɾi.an alˈfa.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   alfe [ˈal.fe]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 alfes
 alfés
[ˈal.fes]
[alˈfes]
(él/ella/Ud.)   alfe [ˈal.fe]
(nosostros-as)   alfemos [alˈfe.mos]
(vosostros-as/os)   alféis [alˈfei̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfen [ˈal.fen]
Passé composé
(yo)   haya alfado [ˈa.ja alˈfa.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas alfado
 hayás alfado
[ˈa.jas alˈfa.ðo]
[a.ˈjas alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya alfado [ˈa.ja alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hayamos alfado [a.ˈja.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis alfado [a.ˈjajs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan alfado [ˈa.jan alˈfa.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   alfara [alˈfa.ɾa]
(tú/vos)   alfaras [alˈfa.ɾas]
(él/ella/Ud.)   alfara [alˈfa.ɾa]
(nosostros-as)   alfáramos [alˈfa.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   alfarais [alˈfa.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfaran [alˈfa.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera alfado [u.ˈβje.ɾa alˈfa.ðo]
(tú/vos)   hubieras alfado [u.ˈβje.ɾas alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera alfado [u.ˈβje.ɾa alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos alfado [u.ˈβje.ɾa.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais alfado [u.ˈβje.ɾajs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran alfado [u.ˈβje.ɾan alˈfa.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   alfase [alˈfa.se]
(tú/vos)   alfases [alˈfa.ses]
(él/ella/Ud.)   alfase [alˈfa.se]
(nosostros-as)   alfásemos [alˈfa.se.mos]
(vosostros-as/os)   alfaseis [alˈfa.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfasen [alˈfa.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese alfado [u.ˈβje.se alˈfa.ðo]
(tú/vos)   hubieses alfado [u.ˈβje.ses alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese alfado [u.ˈβje.se alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos alfado [u.ˈβje.se.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis alfado [u.ˈβje.sejs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen alfado [u.ˈβje.sen alˈfa.ðo]
Futur
(yo)   alfare [alˈfa.ɾe]
(tú/vos)   alfares [alˈfa.ɾes]
(él/ella/Ud.)   alfare [alˈfa.ɾe]
(nosostros-as)   alfáremos [alˈfa.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   alfareis [alˈfa.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   alfaren [alˈfa.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere alfado [u.ˈβje.ɾe alˈfa.ðo]
(tú/vos)   hubieres alfado [u.ˈβje.ɾes alˈfa.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere alfado [u.ˈβje.ɾe alˈfa.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos alfado [u.ˈβje.ɾe.mos alˈfa.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis alfado [u.ˈβje.ɾejs alˈfa.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren alfado [u.ˈβje.ɾen alˈfa.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 alfa
 alfá
[ˈal.fa]
[alˈfa]
(usted)   alfe [ˈal.fe]
(nosostros-as)   alfemos [alˈfe.mos]
(vosostros-as)   alfad [alˈfað]
(ustedes)   alfen [ˈal.fen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.