< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/anihilar

anihilar, verbe espagnol du 1er groupe.

Conjugaison en espagnol
anihilar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   anihilo [a.niˈi.lo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  anihilas
 anihilás		 [a.niˈi.las]
[a.ni.iˈlas]
(él/ella/Ud.)   anihila [a.niˈi.la]
(nosostros-as)   anihilamos [a.ni.iˈla.mos]
(vosostros-as/os)   anihiláis [a.ni.iˈlai̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilan [a.niˈi.lan]
Passé composé
(yo)   he anihilado [e a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   has anihilado [as a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha anihilado [a a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hemos anihilado [ˈe.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis anihilado [a.ˈβejs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han anihilado [an a.ni.iˈla.ðo]
Imparfait
(yo)   anihilaba [a.ni.iˈla.βa]
(tú/vos)   anihilabas [a.ni.iˈla.βas]
(él/ella/Ud.)   anihilaba [a.ni.iˈla.βa]
(nosostros-as)   anihilábamos [a.ni.iˈla.βa.mos]
(vosostros-as/os)   anihilabais [a.ni.iˈla.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilaban [a.ni.iˈla.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había anihilado [a.ˈβi.a a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   habías anihilado [a.ˈβi.as a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   había anihilado [a.ˈβi.a a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   habíamos anihilado [a.ˈβi.a.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais anihilado [a.ˈβi.ajs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían anihilado [a.ˈβi.an a.ni.iˈla.ðo]
Passé simple
(yo)   anihilé [a.ni.iˈle]
(tú/vos)   anihilaste [a.ni.iˈlas.te]
(él/ella/Ud.)   anihiló [a.ni.iˈlo]
(nosostros-as)   anihilamos [a.ni.iˈla.mos]
(vosostros-as/os)   anihilasteis [a.ni.iˈlas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilaron [a.ni.iˈla.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube anihilado [ˈu.βe a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   hubiste anihilado [u.ˈβi.ste a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo anihilado [ˈu.βo a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubimos anihilado [u.ˈβi.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis anihilado [u.ˈβi.stejs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron anihilado [u.ˈβje.ɾon a.ni.iˈla.ðo]
Futur simple
(yo)   anihilaré [a.ni.i.laˈɾe]
(tú/vos)   anihilarás [a.ni.i.laˈɾas]
(él/ella/Ud.)   anihilará [a.ni.i.laˈɾa]
(nosostros-as)   anihilaremos [a.ni.i.laˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   anihilaréis [a.ni.i.laˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilarán [a.ni.i.laˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré anihilado [a.ˈβɾe a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   habrás anihilado [a.ˈβɾas a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá anihilado [a.ˈβɾa a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   habremos anihilado [a.ˈβɾe.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis anihilado [a.ˈβɾejs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán anihilado [a.ˈβɾan a.ni.iˈla.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   anihilaría [a.ni.i.laˈɾi.a]
(tú/vos)   anihilarías [a.ni.i.laˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   anihilaría [a.ni.i.laˈɾi.a]
(nosostros-as)   anihilaríamos [a.ni.i.laˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   anihilaríais [a.ni.i.laˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilarían [a.ni.i.laˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría anihilado [a.ˈβɾi.a a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   habrías anihilado [a.ˈβɾi.as a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría anihilado [a.ˈβɾi.a a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   habríamos anihilado [a.ˈβɾi.a.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais anihilado [a.ˈβɾi.ajs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían anihilado [a.ˈβɾi.an a.ni.iˈla.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   anihile [a.ni.ˈi.le]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  anihiles
 anihilés		 [a.ni.ˈi.les]
[a.ni.iˈles]
(él/ella/Ud.)   anihile [a.ni.ˈi.le]
(nosostros-as)   anihilemos [a.ni.iˈle.mos]
(vosostros-as/os)   anihiléis [a.ni.iˈlei̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilen [a.ni.ˈi.len]
Passé composé
(yo)   haya anihilado [ˈa.ja a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas anihilado
 hayás anihilado		 [ˈa.jas a.ni.iˈla.ðo]
[a.ˈjas a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya anihilado [ˈa.ja a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hayamos anihilado [a.ˈja.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis anihilado [a.ˈjajs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan anihilado [ˈa.jan a.ni.iˈla.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   anihilara [a.ni.iˈla.ɾa]
(tú/vos)   anihilaras [a.ni.iˈla.ɾas]
(él/ella/Ud.)   anihilara [a.ni.iˈla.ɾa]
(nosostros-as)   anihiláramos [a.ni.iˈla.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   anihilarais [a.ni.iˈla.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilaran [a.ni.iˈla.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera anihilado [u.ˈβje.ɾa a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieras anihilado [u.ˈβje.ɾas a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera anihilado [u.ˈβje.ɾa a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos anihilado [u.ˈβje.ɾa.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais anihilado [u.ˈβje.ɾajs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran anihilado [u.ˈβje.ɾan a.ni.iˈla.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   anihilase [a.ni.iˈla.se]
(tú/vos)   anihilases [a.ni.iˈla.ses]
(él/ella/Ud.)   anihilase [a.ni.iˈla.se]
(nosostros-as)   anihilásemos [a.ni.iˈla.se.mos]
(vosostros-as/os)   anihilaseis [a.ni.iˈla.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilasen [a.ni.iˈla.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese anihilado [u.ˈβje.se a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieses anihilado [u.ˈβje.ses a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese anihilado [u.ˈβje.se a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos anihilado [u.ˈβje.se.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis anihilado [u.ˈβje.sejs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen anihilado [u.ˈβje.sen a.ni.iˈla.ðo]
Futur
(yo)   anihilare [a.ni.iˈla.ɾe]
(tú/vos)   anihilares [a.ni.iˈla.ɾes]
(él/ella/Ud.)   anihilare [a.ni.iˈla.ɾe]
(nosostros-as)   anihiláremos [a.ni.iˈla.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   anihilareis [a.ni.iˈla.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   anihilaren [a.ni.iˈla.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere anihilado [u.ˈβje.ɾe a.ni.iˈla.ðo]
(tú/vos)   hubieres anihilado [u.ˈβje.ɾes a.ni.iˈla.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere anihilado [u.ˈβje.ɾe a.ni.iˈla.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos anihilado [u.ˈβje.ɾe.mos a.ni.iˈla.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis anihilado [u.ˈβje.ɾejs a.ni.iˈla.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren anihilado [u.ˈβje.ɾen a.ni.iˈla.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  anihila
 anihilá		 [a.niˈi.la]
[a.ni.iˈla]
(usted)   anihile [a.niˈi.le]
(nosostros-as)   anihilemos [a.ni.iˈle.mos]
(vosostros-as)   anihilad [a.ni.iˈlað]
(ustedes)   anihilen [a.niˈi.len]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.