< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/aplastar

Conjugaison en espagnol
aplastar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

aplastar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   aplasto [aˈplas.to]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 aplastas
 aplastás
[aˈplas.tas]
[a.plasˈtas]
(él/ella/Ud.)   aplasta [aˈplas.ta]
(nosostros-as)   aplastamos [a.plasˈta.mos]
(vosostros-as/os)   aplastáis [a.plasˈtai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastan [aˈplas.tan]
Passé composé
(yo)   he aplastado [e a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   has aplastado [as a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha aplastado [a a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hemos aplastado [ˈe.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis aplastado [a.ˈβejs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han aplastado [an a.plasˈta.ðo]
Imparfait
(yo)   aplastaba [a.plasˈta.βa]
(tú/vos)   aplastabas [a.plasˈta.βas]
(él/ella/Ud.)   aplastaba [a.plasˈta.βa]
(nosostros-as)   aplastábamos [a.plasˈta.βa.mos]
(vosostros-as/os)   aplastabais [a.plasˈta.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastaban [a.plasˈta.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había aplastado [a.ˈβi.a a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   habías aplastado [a.ˈβi.as a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   había aplastado [a.ˈβi.a a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   habíamos aplastado [a.ˈβi.a.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais aplastado [a.ˈβi.ajs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían aplastado [a.ˈβi.an a.plasˈta.ðo]
Passé simple
(yo)   aplasté [a.plasˈte]
(tú/vos)   aplastaste [a.plasˈtas.te]
(él/ella/Ud.)   aplastó [a.plasˈto]
(nosostros-as)   aplastamos [a.plasˈta.mos]
(vosostros-as/os)   aplastasteis [a.plasˈtas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastaron [a.plasˈta.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube aplastado [ˈu.βe a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   hubiste aplastado [u.ˈβi.ste a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo aplastado [ˈu.βo a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubimos aplastado [u.ˈβi.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis aplastado [u.ˈβi.stejs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron aplastado [u.ˈβje.ɾon a.plasˈta.ðo]
Futur simple
(yo)   aplastaré [a.plas.taˈɾe]
(tú/vos)   aplastarás [a.plas.taˈɾas]
(él/ella/Ud.)   aplastará [a.plas.taˈɾa]
(nosostros-as)   aplastaremos [a.plas.taˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aplastaréis [a.plas.taˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastarán [a.plas.taˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré aplastado [a.ˈβɾe a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   habrás aplastado [a.ˈβɾas a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá aplastado [a.ˈβɾa a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   habremos aplastado [a.ˈβɾe.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis aplastado [a.ˈβɾejs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán aplastado [a.ˈβɾan a.plasˈta.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   aplastaría [a.plas.taˈɾi.a]
(tú/vos)   aplastarías [a.plas.taˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   aplastaría [a.plas.taˈɾi.a]
(nosostros-as)   aplastaríamos [a.plas.taˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   aplastaríais [a.plas.taˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastarían [a.plas.taˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría aplastado [a.ˈβɾi.a a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   habrías aplastado [a.ˈβɾi.as a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría aplastado [a.ˈβɾi.a a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   habríamos aplastado [a.ˈβɾi.a.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais aplastado [a.ˈβɾi.ajs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían aplastado [a.ˈβɾi.an a.plasˈta.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   aplaste [a.ˈplas.te]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 aplastes
 aplastés
[a.ˈplas.tes]
[a.plasˈtes]
(él/ella/Ud.)   aplaste [a.ˈplas.te]
(nosostros-as)   aplastemos [a.plasˈte.mos]
(vosostros-as/os)   aplastéis [a.plasˈtei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplasten [a.ˈplas.ten]
Passé composé
(yo)   haya aplastado [ˈa.ja a.plasˈta.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas aplastado
 hayás aplastado
[ˈa.jas a.plasˈta.ðo]
[a.ˈjas a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya aplastado [ˈa.ja a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hayamos aplastado [a.ˈja.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis aplastado [a.ˈjajs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan aplastado [ˈa.jan a.plasˈta.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   aplastara [a.plasˈta.ɾa]
(tú/vos)   aplastaras [a.plasˈta.ɾas]
(él/ella/Ud.)   aplastara [a.plasˈta.ɾa]
(nosostros-as)   aplastáramos [a.plasˈta.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   aplastarais [a.plasˈta.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastaran [a.plasˈta.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera aplastado [u.ˈβje.ɾa a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieras aplastado [u.ˈβje.ɾas a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera aplastado [u.ˈβje.ɾa a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos aplastado [u.ˈβje.ɾa.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais aplastado [u.ˈβje.ɾajs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran aplastado [u.ˈβje.ɾan a.plasˈta.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   aplastase [a.plasˈta.se]
(tú/vos)   aplastases [a.plasˈta.ses]
(él/ella/Ud.)   aplastase [a.plasˈta.se]
(nosostros-as)   aplastásemos [a.plasˈta.se.mos]
(vosostros-as/os)   aplastaseis [a.plasˈta.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastasen [a.plasˈta.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese aplastado [u.ˈβje.se a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieses aplastado [u.ˈβje.ses a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese aplastado [u.ˈβje.se a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos aplastado [u.ˈβje.se.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis aplastado [u.ˈβje.sejs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen aplastado [u.ˈβje.sen a.plasˈta.ðo]
Futur
(yo)   aplastare [a.plasˈta.ɾe]
(tú/vos)   aplastares [a.plasˈta.ɾes]
(él/ella/Ud.)   aplastare [a.plasˈta.ɾe]
(nosostros-as)   aplastáremos [a.plasˈta.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   aplastareis [a.plasˈta.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   aplastaren [a.plasˈta.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere aplastado [u.ˈβje.ɾe a.plasˈta.ðo]
(tú/vos)   hubieres aplastado [u.ˈβje.ɾes a.plasˈta.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere aplastado [u.ˈβje.ɾe a.plasˈta.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos aplastado [u.ˈβje.ɾe.mos a.plasˈta.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis aplastado [u.ˈβje.ɾejs a.plasˈta.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren aplastado [u.ˈβje.ɾen a.plasˈta.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 aplasta
 aplastá
[aˈplas.ta]
[a.plasˈta]
(usted)   aplaste [aˈplas.te]
(nosostros-as)   aplastemos [a.plasˈte.mos]
(vosostros-as)   aplastad [a.plasˈtað]
(ustedes)   aplasten [aˈplas.ten]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.