< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/apodar

Conjugaison en espagnol
apodar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

apodar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif
Présent
(yo)   apodo [aˈpo.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  apodas
 apodás		 [aˈpo.ðas]
[a.poˈðas]
(él/ella/Ud.)   apoda [aˈpo.ða]
(nosostros-as)   apodamos [a.poˈða.mos]
(vosostros-as/os)   apodáis [a.poˈðai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodan [aˈpo.ðan]
Passé composé
(yo)   he apodado [e a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   has apodado [as a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha apodado [a a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hemos apodado [ˈe.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis apodado [a.ˈβejs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han apodado [an a.poˈða.ðo]
Imparfait
(yo)   apodaba [a.poˈða.βa]
(tú/vos)   apodabas [a.poˈða.βas]
(él/ella/Ud.)   apodaba [a.poˈða.βa]
(nosostros-as)   apodábamos [a.poˈða.βa.mos]
(vosostros-as/os)   apodabais [a.poˈða.βai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodaban [a.poˈða.βan]
Plus-que-parfait
(yo)   había apodado [a.ˈβi.a a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   habías apodado [a.ˈβi.as a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   había apodado [a.ˈβi.a a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   habíamos apodado [a.ˈβi.a.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais apodado [a.ˈβi.ajs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían apodado [a.ˈβi.an a.poˈða.ðo]
Passé simple
(yo)   apodé [a.poˈðe]
(tú/vos)   apodaste [a.poˈðas.te]
(él/ella/Ud.)   apodó [a.poˈðo]
(nosostros-as)   apodamos [a.poˈða.mos]
(vosostros-as/os)   apodasteis [a.poˈðas.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodaron [a.poˈða.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube apodado [ˈu.βe a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   hubiste apodado [u.ˈβi.ste a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo apodado [ˈu.βo a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubimos apodado [u.ˈβi.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis apodado [u.ˈβi.stejs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron apodado [u.ˈβje.ɾon a.poˈða.ðo]
Futur simple
(yo)   apodaré [a.po.ðaˈɾe]
(tú/vos)   apodarás [a.po.ðaˈɾas]
(él/ella/Ud.)   apodará [a.po.ðaˈɾa]
(nosostros-as)   apodaremos [a.po.ðaˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   apodaréis [a.po.ðaˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodarán [a.po.ðaˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré apodado [a.ˈβɾe a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   habrás apodado [a.ˈβɾas a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá apodado [a.ˈβɾa a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   habremos apodado [a.ˈβɾe.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis apodado [a.ˈβɾejs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán apodado [a.ˈβɾan a.poˈða.ðo]

Conditionnel
Présent
(yo)   apodaría [a.po.ðaˈɾi.a]
(tú/vos)   apodarías [a.po.ðaˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   apodaría [a.po.ðaˈɾi.a]
(nosostros-as)   apodaríamos [a.po.ðaˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   apodaríais [a.po.ðaˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodarían [a.po.ðaˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría apodado [a.ˈβɾi.a a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   habrías apodado [a.ˈβɾi.as a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría apodado [a.ˈβɾi.a a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   habríamos apodado [a.ˈβɾi.a.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais apodado [a.ˈβɾi.ajs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían apodado [a.ˈβɾi.an a.poˈða.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   apode [a.ˈpo.ðe]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  apodes
 apodés		 [a.ˈpo.ðes]
[a.poˈðes]
(él/ella/Ud.)   apode [a.ˈpo.ðe]
(nosostros-as)   apodemos [a.poˈðe.mos]
(vosostros-as/os)   apodéis [a.poˈðei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apoden [a.ˈpo.ðen]
Passé composé
(yo)   haya apodado [ˈa.ja a.poˈða.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 		  hayas apodado
 hayás apodado		 [ˈa.jas a.poˈða.ðo]
[a.ˈjas a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya apodado [ˈa.ja a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hayamos apodado [a.ˈja.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis apodado [a.ˈjajs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan apodado [ˈa.jan a.poˈða.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   apodara [a.poˈða.ɾa]
(tú/vos)   apodaras [a.poˈða.ɾas]
(él/ella/Ud.)   apodara [a.poˈða.ɾa]
(nosostros-as)   apodáramos [a.poˈða.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   apodarais [a.poˈða.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodaran [a.poˈða.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera apodado [u.ˈβje.ɾa a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieras apodado [u.ˈβje.ɾas a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera apodado [u.ˈβje.ɾa a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos apodado [u.ˈβje.ɾa.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais apodado [u.ˈβje.ɾajs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran apodado [u.ˈβje.ɾan a.poˈða.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   apodase [a.poˈða.se]
(tú/vos)   apodases [a.poˈða.ses]
(él/ella/Ud.)   apodase [a.poˈða.se]
(nosostros-as)   apodásemos [a.poˈða.se.mos]
(vosostros-as/os)   apodaseis [a.poˈða.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodasen [a.poˈða.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese apodado [u.ˈβje.se a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieses apodado [u.ˈβje.ses a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese apodado [u.ˈβje.se a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos apodado [u.ˈβje.se.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis apodado [u.ˈβje.sejs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen apodado [u.ˈβje.sen a.poˈða.ðo]
Futur
(yo)   apodare [a.poˈða.ɾe]
(tú/vos)   apodares [a.poˈða.ɾes]
(él/ella/Ud.)   apodare [a.poˈða.ɾe]
(nosostros-as)   apodáremos [a.poˈða.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   apodareis [a.poˈða.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   apodaren [a.poˈða.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere apodado [u.ˈβje.ɾe a.poˈða.ðo]
(tú/vos)   hubieres apodado [u.ˈβje.ɾes a.poˈða.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere apodado [u.ˈβje.ɾe a.poˈða.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos apodado [u.ˈβje.ɾe.mos a.poˈða.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis apodado [u.ˈβje.ɾejs a.poˈða.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren apodado [u.ˈβje.ɾen a.poˈða.ðo]

Impératif

Notes
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 		  apoda
 apodá		 [aˈpo.ða]
[a.poˈða]
(usted)   apode [aˈpo.ðe]
(nosostros-as)   apodemos [a.poˈðe.mos]
(vosostros-as)   apodad [a.poˈðað]
(ustedes)   apoden [aˈpo.ðen]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.