< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/asolar

Conjugaison en espagnol
asolar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

asolar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   asolo [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 asolas
 asolás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asola [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asoláis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he asolado [e]
(tú/vos)   has asolado [as]
(él/ella/Ud.)   ha asolado [a]
(nosotros-as)   hemos asolado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os)   habéis asolado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.)   han asolado [an]
Imparfait
(yo)   asolaba [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había asolado [a.ˈβi.a]
(tú/vos)   habías asolado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.)   había asolado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos asolado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habíais asolado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habían asolado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   asolé [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asoló [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube asolado [ˈu.βe]
(tú/vos)   hubiste asolado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.)   hubo asolado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos asolado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os)   hubisteis asolado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieron asolado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   asolaré [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré asolado [a.ˈβɾe]
(tú/vos)   habrás asolado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.)   habrá asolado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos asolado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os)   habréis asolado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.)   habrán asolado [a.ˈβɾan]

Conditionnel

Présent
(yo)   asolaría [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría asolado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos)   habrías asolado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.)   habría asolado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos asolado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os)   habríais asolado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.)   habrían asolado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   asole [Prononciation ?]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 asoles
 asolés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asole [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asoléis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya asolado [ˈa.ja]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas asolado
 hayás asolado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.)   haya asolado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos asolado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os)   hayáis asolado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.)   hayan asolado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   asolara [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asoláramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera asolado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos)   hubieras asolado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   hubiera asolado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos asolado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os)   hubierais asolado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.)   hubieran asolado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   asolase [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese asolado [u.ˈβje.se]
(tú/vos)   hubieses asolado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.)   hubiese asolado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos asolado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os)   hubieseis asolado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen asolado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   asolare [Prononciation ?]
(tú/vos)   asolares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.)   asolare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asoláremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os)   asolareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.)   asolaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere asolado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos)   hubieres asolado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   hubiere asolado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos asolado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os)   hubiereis asolado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.)   hubieren asolado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 asola
 asolá
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   asole [Prononciation ?]
(nosostros-as)   asolemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   asolad [Prononciation ?]
(ustedes)   asolen [Prononciation ?]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.