< Conjugaison:espagnol

Conjugaison:espagnol/atender

atender, verbe espagnol du 2e groupe.

Conjugaison en espagnol
atender
Verbe du 2e groupe,
conjugué comme {{es-conj-2}}

Modes impersonnels

Indicatif

Présent
(yo)   atiendo [aˈtjɛ̃n̪.do]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atiendes
 atendés
[aˈtjɛ̃n̪.des]
[a.tɛ̃n̪ˈdes]
(él/ella/Ud.)   atiende [aˈtjɛ̃n̪.de]
(nosostros-as)   atendemos [a.tɛ̃n̪ˈde.mos]
(vosostros-as/os)   atendéis [a.tɛ̃n̪ˈdei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atienden [aˈtjɛ̃n̪.den]
Passé composé
(yo)   he atendido [e a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   has atendido [as a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha atendido [a a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hemos atendido [ˈe.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis atendido [a.ˈβejs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han atendido [an a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Imparfait
(yo)   atendía [a.tɛ̃n̪ˈdi.a]
(tú/vos)   atendías [a.tɛ̃n̪ˈdi.as]
(él/ella/Ud.)   atendía [a.tɛ̃n̪ˈdi.a]
(nosostros-as)   atendíamos [a.tɛ̃n̪ˈdi.a.mos]
(vosostros-as/os)   atendíais [a.tɛ̃n̪ˈdi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atendían [a.tɛ̃n̪ˈdi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había atendido [a.ˈβi.a a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   habías atendido [a.ˈβi.as a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había atendido [a.ˈβi.a a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos atendido [a.ˈβi.a.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais atendido [a.ˈβi.ajs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían atendido [a.ˈβi.an a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Passé simple
(yo)   atendí [a.tɛ̃n̪ˈdi]
(tú/vos)   atendiste [a.tɛ̃n̪ˈdis.te]
(él/ella/Ud.)   atendió [a.tɛ̃n̪ˈdjo]
(nosostros-as)   atendimos [a.tɛ̃n̪ˈdi.mos]
(vosostros-as/os)   atendisteis [a.tɛ̃n̪ˈdis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atendieron [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube atendido [ˈu.βe a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   hubiste atendido [u.ˈβi.ste a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo atendido [ˈu.βo a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos atendido [u.ˈβi.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis atendido [u.ˈβi.stejs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron atendido [u.ˈβje.ɾon a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Futur simple
(yo)   atenderé [a.tɛ̃n̪.deˈɾe]
(tú/vos)   atenderás [a.tɛ̃n̪.deˈɾas]
(él/ella/Ud.)   atenderá [a.tɛ̃n̪.deˈɾa]
(nosostros-as)   atenderemos [a.tɛ̃n̪.deˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atenderéis [a.tɛ̃n̪.deˈɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atenderán [a.tɛ̃n̪.deˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré atendido [a.ˈβɾe a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   habrás atendido [a.ˈβɾas a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá atendido [a.ˈβɾa a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   habremos atendido [a.ˈβɾe.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis atendido [a.ˈβɾejs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán atendido [a.ˈβɾan a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]

Conditionnel

Présent
(yo)   atendería [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.a]
(tú/vos)   atenderías [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   atendería [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.a]
(nosostros-as)   atenderíamos [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   atenderíais [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.ai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atenderían [a.tɛ̃n̪.deˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría atendido [a.ˈβɾi.a a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   habrías atendido [a.ˈβɾi.as a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría atendido [a.ˈβɾi.a a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos atendido [a.ˈβɾi.a.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais atendido [a.ˈβɾi.ajs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían atendido [a.ˈβɾi.an a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]

Subjonctif

Notes

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   atienda [a.ˈtjɛ̃n̪.da]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 atiendas
 atendás
[a.ˈtjɛ̃n̪.das]
[a.tɛ̃n̪ˈdas]
(él/ella/Ud.)   atienda [a.ˈtjɛ̃n̪.da]
(nosostros-as)   atendamos [a.tɛ̃n̪ˈda.mos]
(vosostros-as/os)   atendáis [a.tɛ̃n̪ˈdai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atiendan [a.ˈtjɛ̃n̪.dan]
Passé composé
(yo)   haya atendido [ˈa.ja a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 hayas atendido
 hayás atendido
[ˈa.jas a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
[a.ˈjas a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya atendido [ˈa.ja a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos atendido [a.ˈja.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis atendido [a.ˈjajs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan atendido [ˈa.jan a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   atendiera [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾa]
(tú/vos)   atendieras [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾas]
(él/ella/Ud.)   atendiera [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾa]
(nosostros-as)   atendiéramos [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   atendierais [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾai̯s]
(ellos-as/Uds.)   atendieran [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera atendido [u.ˈβje.ɾa a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   hubieras atendido [u.ˈβje.ɾas a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera atendido [u.ˈβje.ɾa a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos atendido [u.ˈβje.ɾa.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais atendido [u.ˈβje.ɾajs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran atendido [u.ˈβje.ɾan a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   atendiese [a.tɛ̃n̪ˈdje.se]
(tú/vos)   atendieses [a.tɛ̃n̪ˈdje.ses]
(él/ella/Ud.)   atendiese [a.tɛ̃n̪ˈdje.se]
(nosostros-as)   atendiésemos [a.tɛ̃n̪ˈdje.se.mos]
(vosostros-as/os)   atendieseis [a.tɛ̃n̪ˈdje.sei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atendiesen [a.tɛ̃n̪ˈdje.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese atendido [u.ˈβje.se a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   hubieses atendido [u.ˈβje.ses a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese atendido [u.ˈβje.se a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos atendido [u.ˈβje.se.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis atendido [u.ˈβje.sejs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen atendido [u.ˈβje.sen a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
Futur
(yo)   atendiere [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾe]
(tú/vos)   atendieres [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾes]
(él/ella/Ud.)   atendiere [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾe]
(nosostros-as)   atendiéremos [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   atendiereis [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾei̯s]
(ellos-as/Uds.)   atendieren [a.tɛ̃n̪ˈdje.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere atendido [u.ˈβje.ɾe a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(tú/vos)   hubieres atendido [u.ˈβje.ɾes a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere atendido [u.ˈβje.ɾe a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos atendido [u.ˈβje.ɾe.mos a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis atendido [u.ˈβje.ɾejs a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren atendido [u.ˈβje.ɾen a.tɛ̃n̪ˈdi.ðo]

Impératif

Notes

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú) 
ou (vos) 
 atiende
 atendé
[aˈtjɛ̃n̪.de]
[a.tɛ̃n̪ˈde]
(usted)   atienda [aˈtjɛ̃n̪.da]
(nosostros-as)   atendamos [a.tɛ̃n̪ˈda.mos]
(vosostros-as)   atended [a.tɛ̃n̪ˈdeð]
(ustedes)   atiendan [aˈtjɛ̃n̪.dan]

 

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.